Alle artikelen

Opnieuw laait het debat op of we ouderen en kwetsbare mensen wellicht het best tegen corona kunnen beschermen door hen een stapje terug te laten doen. Dat zou jongeren bovendien de kans geven de economie weer vlot te trekken. Zo eenvoudig ligt het niet, menen Bert en Peter Slagter. Zij wijzen op de ethiek van ‘oog om oog, tand om tand’.

In de Bijbel wordt vaak over (aan)bidden gesproken en komen gebeden voor. Waarin is aanbidden anders dan bidden. Geldt aanbidden ook voor ons als gelovigen van het Lichaam van Christus? Misschien goed om hier eerst over na te denken, voordat u verder leest!

'De oorzaak van onze redding', zo had dit boekje ook wel kunnen heten. Het gaat namelijk over de Heere Jezus Christus Die in de afronding van het lijden dat Hij voor de mensheid onderging de oorzaak werd van onze redding, onze zaligheid. De gezindheid waarin Hij dit alles deed, was er één van gehoorzaamheid. Hij wilde in alles de wil van de Vader volbrengen ... en hééft dat ook gedaan!

In de Bijbel wordt regelmatig gesproken over de 'komst' of ‘toekomst’ (St. Vert.) van de Heere. Dit woord is meestal de vertaling van het Griekse woord parousia. De Bijbel is uitermate consequent in de betekenis van woorden. De eerste keer dat een woord in de Bijbel voorkomt, levert dikwijls de sleutel tot zijn betekenis. Het is de Heiland Zelf Die het woord parousia voor het eerst gebruikt in Mattheüs 24:3, 27, 37 en 39. Wat hebben deze teksten ons te zeggen?

Ieder mens heeft er behoefte aan om gezien en erkend te worden door anderen om hem heen. Niet voor niets lezen wij aan het begin van Genesis dat Eva aan Adam gegeven wordt zodat hij niet meer alleen is. Helaas is het zo dat wij van de ander doorgaans niet de liefde en de aandacht krijgen waar wij zo naar verlangen. Dit kan ons als mens leeg, gekwetst en onzeker maken. Heel vaak ook werkt dit gemis ondermijnend voor de vorming van onze identiteit. Het gevolg hiervan is dat wij gevoelens van minderwaardigheid ontwikkelingen. Als remedie daartegen gaan wij ons gekwetste ego zelf nieuw leven inblazen door zaken na te streven die het dusdanig vergroten dat anderen niet meer om ons heen kunnen. Wij ontwikkelen dan al gauw een meerderwaardigheidscomplex. De vraag is echter of dit ons wel echt de erkenning geeft die wij zoeken en nodig hebben.

Het Joods Agentschap voorspelt dat binnen vijf jaar 250.000 Joodse immigranten in Israël zullen aankomen. In Ethiopië wachten al tien- tot veertienduizend Joden op emigratie.

Het kan aardig zijn om te fantaseren over hoe het leven er in het jaar 2100 uit zal zien. De techniek rolt voort, maar hoe de technologische ontwikkelingen het leven precies zullen veranderen, blijft natuurlijk koffiedik kijken. Vooruit kijken is van alle tijden.

In Lukas 7:36-50 vinden we de eerste gelijkenis van de Heere Jezus die alleen door Lukas opgetekend is. De Heere vertelde dit verhaal aan een zekere Simon, een Farizeeër, die Hem voor de maaltijd uitgenodigd had (Luk. 7:36). Hij wilde de rabbi uit Nazareth op de proef stellen. Wat voor opvattingen hield Hij erop na? Wat beweerde Hij over zichzelf? (vs. 39).

Goede werken! Voor de ene gelovige een aansporing om Gods goedkeuring over zijn levenswandel te kunnen gaan ontvangen, voor de andere gelovige woorden waarmee het tegenovergestelde van genade wordt bedoeld. In onze wandel met de verborgen God, zullen we zien dat we vrucht dragen wanneer we de boodschap van het geheimenis van Christus gaan verstaan. Wij zullen vrucht dragen in alle goed werk. Wat is dit werk? Wat zijn goede werken?

"Zo is dan het geloof uit het gehoor, en het gehoor door het Woord van God"

In Psalm 27 getuigt David van een diep geloofsvertrouwen op de Heere. Maar je komt er al snel achter dat deze woorden ook geschreven worden vanuit het standpunt van de zoon van David, de Heere Jezus Christus.

Een 3200 jaar oud Kanaänitisch fort uit de tijd van het bijbelboek Richteren is ontdekt door archeologen in Israël en is nu opengesteld voor het publiek.

Begin deze week heeft het wereldwijde bijbelvertaalwerk een mijlpaal bereikt: de gehele Bijbel is nu in 700 verschillende talen beschikbaar.

Psalm 122 is onderdeel van een serie van 15 liederen, die allemaal hetzelfde opschrift hebben: een pelgrimslied of bedevaartslied (120 t/m 134). Zij spreken over verlossing uit benauwdheid; over vrede na verdrukking, toegespitst op de stad Jeruzalem en het volk van Israël. En hebben zij ons ook wat te zeggen?

Dat is wat je regelmatig hoort om je heen. Al die maatregelen rondom het coronavirus, je zou er moe van worden. En dat niet alleen, er gebeuren momenteel zoveel dingen die verbazing en soms verbijstering teweegbrengen. Kortom, we leven in een losgeslagen wereld.

Met ‘rode draad’ wordt dan meestal bedoeld: Het centrale thema. Om hier maar direct antwoord op te geven: hét centrale onderwerp van de Bijbel is Christus Jezus, de Verlosser. Hij is de Geprofeteerde en de Beloofde. Hij is het Die gekomen is als Verlosser en Hij bracht hét grote offer dat noodzakelijk was om de mensheid van een zekere ondergang te redden. Hij gaf Zijn bloed, Zijn leven.

Het Deense Bijbelgenootschap (DBS) heeft in voorjaar 2020 een herziene Bijbel -Bibelen 2020- uitgegeven. Het is een anti-Israëlische versie, waarbij het woord ‘Israël’ o.a. werd vervangen door ‘ons’, zoals bijvoorbeeld in Psalm 121:4 "Zie, de Bewaarder van Israël [DBS: 'ons'] sluimert noch slaapt", zoals Jan Frost rapporteert.

Spreuken 31:10-31 is een passage die door veel vrouwen met gemengde gevoelens of juist interesse gelezen wordt.
'Wat een duizendpoot. Hoe kan ik daaraan voldoen? Waar haal ik de energie vandaan?' 'Een deugdelijke huisvrouw… Wat een rolpatroon en verwachtingspatroon. Dat staat me tegen.' 'En die man dan… Wat voert die eigenlijk uit?' ‘Zie je wel dat de plek van de vrouw niet alleen in het gezin hoeft te zijn?’ En de mannen: 'Bestaan zulke vrouwen nog of is dit een onbereikbaar ideaal?'

Een Britse vrouw die voor een reguliere zwangerschapscheck naar de dokter ging, kwam er in één gesprek achter dat zij niet alleen twee baarmoeders heeft, maar dat ze ook een tweeling verwacht.

Dit klinkt wel heel spannend. Zeker in deze tijd. Op welke periode in Gods plan heeft deze term eigenlijk betrekking? Leven wij vandaag werkelijk in de laatste dagen?

Ieder mens heeft er behoefte aan om gezien en erkend te worden door anderen om hem heen. Niet voor niets lezen wij aan het begin van Genesis dat Eva aan Adam gegeven wordt zodat hij niet meer alleen is. Helaas is het zo dat wij van de ander doorgaans niet de liefde en de aandacht krijgen waar wij zo naar verlangen. Dit kan ons als mens leeg, gekwetst en onzeker maken. Heel vaak ook werkt dit gemis ondermijnend voor de vorming van onze identiteit. Het gevolg hiervan is dat wij gevoelens van minderwaardigheid ontwikkelingen. Als remedie daartegen gaan wij ons gekwetste ego zelf nieuw leven inblazen door zaken na te streven die het dusdanig vergroten dat anderen niet meer om ons heen kunnen. Wij ontwikkelen dan al gauw een meerderwaardigheidscomplex. De vraag is echter of dit ons wel echt de erkenning geeft die wij zoeken en nodig hebben.

In de geschiedenis van Kaïn en Abel zien we dat geloof (d.i. geloven wat je van God gehoord hebt) de enige grond is waarop God ons wil vrijspreken, we door Hem aanvaard worden en we dus tot Hem kunnen naderen.

Is er een probleem met de vijgenboom dan? Nou, hij kan wel bloeien, maar dat is aan de buitenkant niet te zien. Dus als ik in Habakuk 3:17 lees: “Al zal de vijgenboom niet in bloei staan…”, is dat een aansporing om te onderzoeken hoe dat precies zit. Wat zegt de Bijbel eigenlijk over die vijgenboom?