Alle artikelen

De Bijbel zegt: “God is liefde”. Het feit, dat God liefheeft is al onbegrijpelijk voor veel mensen. Want als dat zo is, waarom is er dan zoveel ellende op de wereld…? God heeft lief, dat is waar, maar Johannes gaat nog een stap verder en zegt, dat God liefde is!

De Here recht kennen, wil zeggen niet krom, niet door een spiegel in raadselen, maar Hem volkomen, volmaakt en ten volle kennen. Dat wil zeggen de verborgenheid van Christus kennen.

Hemelvaartsdag is een alom bekende dag, opgenomen in de lijst van Christelijke zon- en feestdagen. Toch, en dat klinkt misschien merkwaardig, is het bijzondere van de hemelvaartsdag niet, dat de Here Jezus naar de hemel ging!

In de voorgaande artikelen zagen wij dat de traditionele leer omtrent voorbestemming tot de onmogelijke conclusie leidt dat God zowel voor het goede als het kwade in de wereld verantwoordelijk is. Vanuit de Bijbel werd duidelijk dat voorbestemming voor ons als gelovigen in deze tijd een geestelijke en geen materiële zaak is. Ons leven ligt in aardse zin niet vast of wordt door God geregeld, gestuurd of beïnvloed.

In de sluiting van het Oude Verbond –met de bijbehorende heerlijkheid van God, Zijn grote genade en barmhartigheid– zien we een afspiegeling, een schaduw, van de sluiting van het Nieuwe Verbond. Een belangrijk uitgangspunt daarbij is dat God deze verbonden niet sluit met de Gemeente, het Lichaam van Christus, maar met het volk Israël, zoals de Bijbel ook zegt in Romeinen 9, vers 4: “… hunner (= Israël) zijn de verbonden …”

Het profetisch Woord beslaat een groot deel van de Bijbel vormt een bron van hoop en verwachting. Bestudering ervan heeft zonder twijfel invloed op ons leven, ons karakter en ons gedrag.

God heeft Paulus niet alleen genade geschonken, waardoor hij behouden geworden is, maar Hij heeft hem ook aangewezen om een toegewijde dienstknecht te worden. Hij heeft zijn "eigendunkelijke godsdienst" mogen verruilen voor de rechte kennis en een Gode waardige wandel. Kortom: een waarachtige dienst aan de Here!

Moeten we, volgens de Bijbel onderscheid maken tussen spreken in tongen en spreken in talen? Werd er bij het pinkstergebeuren anders dan in vreemde talen gesproken? Sprak Paulus in zijn eerste brief aan de Korintiërs over het uitstoten van ongearticuleerde klanken of van een reeks woorden zonder redelijke samenhang?

Als Paulus aan de gelovigen in Filippi geschreven heeft over hun (persoonlijke) toekomstverwachting, de verlossing van het lichaam, spoort hij hen aan om in dat geloof te volharden: "Daarom, mijn geliefde broeders... blijf zo staande in de Heere, geliefden!" (Filipp. 4:1) De beloften van God zijn niet gegeven om voor kennisgeving aan te nemen, maar om er uit te leven. Dat is de rijkdom van Gods Woord!

Een belangrijke vraag waarover de meningen nogal verdeeld zijn. In onze multiculturele samenleving wordt de concensus gezocht. Deze middenweg tolereert alle meningen, geloofsopvattingen en levensvisies. Ondertussen moedigen aanhangers van de New Age-beweging mensen aan hun eigen goddelijkheid te ontdekken door meditatie en concentratie. Men zoekt niet de confrontatie, maar de acceptatie. 

De 'overhemelse' is min of meer de letterlijke weergave van de Griekse tekst, die in de Statenvertaling veelal gewoon met 'hemel' is vertaald en in de NBG-vertaling met 'hemelse gewesten'. In onderstaande notities wordt een poging gedaan te laten zien wat nu precies met deze uitdrukking bedoeld wordt.

Om meer zicht te krijgen op de betekenis van het Woord dat God in de verkondiging die Paulus toevertrouwd was (zie Tit. 1:2 en 3), is het belangrijk te ontdekken wat de chronologische volgorde van Paulus' brieven was; wanneer schreef hij welke brief? Door zijn eerste met zijn laatste brieven te vergelijken, zien we hoe God daarin Zijn heilsgeheim als een bloem heeft laten ontluiken.

In de voorgaande artikelen zagen wij dat de traditionele leer inzake voorbestemming tot de onmogelijke conclusie leidt dat God zowel voor het goede als het kwade verantwoordelijk is. God laat dan, naast al het goede dat Hij geeft, ook kinderen kanker krijgen, vrouwen zwanger worden uit verkrachting en mensen op gruwelijke wijze sterven in oorlogen.

In de sluiting van het Oude Verbond –met de bijbehorende heerlijkheid van God, Zijn grote genade en barmhartigheid– zien we een afspiegeling, een schaduw, van de sluiting van het Nieuwe Verbond. Een belangrijk uitgangspunt daarbij is dat God deze verbonden niet sluit met de Gemeente, het Lichaam van Christus, maar met het volk Israël, zoals de Bijbel ook zegt in Romeinen 9, vers 4: “… hunner (= Israël) zijn de verbonden …”

Na een aantal jaren van speculaties over een militaire aanval op de nucleaire installaties in Iran, lijkt als we alle berichten mogen geloven, D-Day niet zo ver meer weg. In een woedende tirade zei de Iraanse leider Mahmoed Ahmadinejad op 14 januari, dat het Westen een donkere tijd tegemoet gaat: “Jullie zijn ons meer nodig, dan wij jullie”.

Het is soms treffend hoe aan de hand van enkele verzen in de Bijbel de grote lijnen worden aangegeven van hoe bepaalde dingen in elkaar zitten. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld het begrip 'koninkrijk'. We komen dit woord vrij vaak tegen in de Bijbel. Ook spreken we er als gelovigen onderling vaak over. Al met al neemt het koninkrijk een belangrijke plaats in, zowel in de Bijbel als onder gelovigen.

Het wordt zo vaak gezegd: Natuurlijk regeert God de wereld. En de een zegt het de ander na. Maar is dat eigenlijk wel zo? Wordt deze wereld, zoals wij haar kennen, met al haar ellende en zonde, door God geregeerd? Oefent Hij koninklijk gezag over haar uit?

Bidden is een ´geestelijke´ aangelegenheid, een geloofszaak, waarbij het lezen (en kennen) van Gods Woord een grote rol speelt en de gerichtheid op Gods wil en werk van het grootste belang is.

De Man op het rode paard is één van de personen uit het nachtgezicht dat Zacharia van de HERE ontvangt. Hij is de Engel des HEREN en wellicht ook de Messias. In ieder geval doet Hij wat de Messias ook voor Zijn volk doet, namelijk voor hen pleiten bij de HERE: "HERE der heerscharen, hoelang nog zult Gij zonder erbarmen zijn over Jeruzalem en over de steden van Juda (...)?" (hfdst. 1:12).

De apostel Paulus zegt, dat de satan zich voordoet als een engel van het licht. In die hoedanigheid heeft de tegenstander vanaf het begin geprobeerd mensen te misleiden. Met zijn verleidende activiteiten heeft hij door de jaren goede resultaten geboekt. Ook vandaag is hij in brede (christelijke) kring zeer succesvol. Alle reden dus om uitermate waakzaam te zijn!

In de vorige aflevering hebben we gesteld, dat de traditionele voorbestemmingsleer indruist tegen wat in 1 Korintiërs 14:33 staat: "…want God is geen God van wanorde, maar van vrede." Bovendien is de gedachte dat God heel het menselijk leven leidt (dus ook dat mensen kwaad doen en kwaad moeten ondergaan) in tegenspraak met wat in Jakobus 1:13-14 staat: "Laat niemand, als hij verzocht wordt, zeggen: Ik word van Godswege verzocht. Want God kan door het kwade niet verzocht worden en Hijzelf brengt ook niemand in verzoeking. Maar zo vaak iemand verzocht wordt, komt dit voort uit de zuiging en verlokking zijner eigen begeerte." Naast deze twee gegevens is het ook belangrijk om na te gaan waar het in de basis van de traditionele voorbestemmingsleer fout gaat.

Velen beginnen elk jaar opnieuw met goede voornemens, waar over het algemeen niet zoveel van terecht komt. Daarom is het een voorrecht de Bijbel te (kunnen) lezen, waarin het goede voornemen van God wordt geopenbaard.