De Here Jezus is voor gelovigen de ‘parel van grote waarde’, met Wie wij ons hele leven willen delen. Hij heeft onze liefde volkomen gewonnen. Wij willen leven tot Zijn eer. En voor Zijn getuigenis willen we zelfs sterven! Hij is het doel van ons leven, en het voorbeeld voor de vorming van ons karakter. De woorden van Paulus betekenen méér dan menig gelovige denkt. Zij houden in, dat Christus het begin en het einde is van zijn leven, ja meer nog, zijn leven is Christus. Zoals die gelovige uit oude tijden eens getuigde. Hij at, dronk en sliep het eeuwige leven. Jezus was zijn adem, de ziel van zijn ziel, het hart van zijn hart, het leven van zijn leven.
Kunt u, als belijdend christen, zeggen dat u leeft vanuit deze gedachte? Kunt u eerlijk zeggen, dat uw leven Christus is in de praktijk? Uw werk, uw zaken... doet u het voor Christus? Of is het meer voor eigen welzijn en bezit?
De gelovige leeft voor Christus. Hoe kan hij een ander doel in zijn leven hebben zonder geestelijke afgoderij te plegen?
Menigeen draagt dit geloof slechts voor een deel uit. Hoevelen zijn er, die echt kunnen zeggen: ‘Het leven is mij Christus’, zoals de apostel dat kon?
Toch is dat de inhoud van ons leven. De bron, de voortgang, de wandel, het doel, alles is in één woord samen te vatten: Christus.
Here, neem mijn leven zo, dat het alleen aan U toegewijd zal zijn. Laat mij zijn als de os, die staat tussen de ploeg en het altaar: werken of geofferd worden, onder het motto: toebereid voor allebei!