Alle artikelen

Gelovigen zijn als hemelburgers uitgezonden in de wereld om daar te leven voor God! Het leven van Gods kinderen op aarde is dan ook vervuld van de "dienst" aan God. Immers, de bekering heeft ertoe geleid, dat wij hier nu zijn om de levende en waarachtige God te dienen. Wij zouden niet meer voor onszelf leven, "maar voor Hem, Die voor ons gestorven is en opgewekt" (2 Kor. 5:15).

De satan komt in de Bijbel veelvuldig aan de orde als tegenspeler van God. Hij staat tegenover God en wordt zelf als 'god' aangeduid, bijvoorbeeld in 2 Korintiërs 4:4 waar Paulus hem de 'god dezer eeuw' noemt, de god van deze aioon. Satan is een belangrijk wezen met veel macht en autoriteit. Zijn invloed in de wereld en het mensdom is aanzienlijk. Hij is de overste van allerlei machten en krachten, de kosmokraten van deze aioon, oftewel: de "wereldbeheersers dezer duisternis" (Efe. 6:12).

Wie verlost wordt uit onderdrukking, zal doorgaans een besef van bevrijding kennen wat blijdschap teweegbrengt. Zo is dit niet voor Israël, laat Zacharia 12 zien. De HERE zal hen verlossen van hun vijanden. Maar deze betoonde genade brengt slechts rouwklacht bij hen. Niet omdat zij ontevreden zijn over het werk van de HERE, maar omdat zij door Gods goedheid bepaald worden bij hun eigen ongehoorzaamheid. Gods verlossing opent hun ogen voor wie zij aan het kruis gehangen hebben, namelijk de Christus. Zij hebben hun Zoon en Verlosser, Die slechts liefde en barmhartigheid wilde brengen, omgebracht. Zo toont dit gedeelte dat het licht van Gods genade de menselijke zondigheid en beperktheid, voordat het deze wegneemt, eerst uitvergroot om de mens des te meer te leren zich van God afhankelijk op te stellen.

Paulus' leven en werk eindigde in gevangenschap te Rome. In die tijd schreef hij een aantal brieven, waarin hij o.a. het (grote) geheimenis bekend mocht maken. Hij beschouwde dat als een groot voorrecht, want het ging daarbij om de 'onnaspeurlijke rijkdom van Christus'. Wat betekent die verborgenheid en hoe is die boodschap destijds ontvangen?

In aansluiting op het vorige artikel moet de conclusie zijn dat de kerk het geen haar beter doet dan Israël destijds, terwijl God zoveel meer geopenbaard heeft. In feite heeft God alles gezegd, Zijn Woord is compleet. En wat doen we ermee? We hanteren het niet zoals het moet, op een enkele uitzondering na.We gaan op de plaats van God zitten: we weten het zelf wel!

In deze artikelenserie wordt een aantal inleidende opmerkingen met betrekking tot de zevenentwintig boeken van het Nieuwe Testament gegeven. Om de bijbellezer te helpen om meer zicht te krijgen op de bedoeling die de Heilige Geest met de verschillende boeken en brieven van het Nieuwe Testament heeft.

Als iemand u zou vragen welk Bijbelvers begint met: "Want alzo lief heeft God de wereld gehad…" dan zou u hem waarschijnlijk wijzen op Johannes 3:16. U zou dat vers kunnen opzoeken in de Bijbel en het hem laten lezen.

Alles wat gedurende de periode der Handelingen gebeurde en verkondigd werd, was reeds in grote trekken gekend door Mozes en de profeten. Deze periode had moeten leiden tot het Koninkrijk op aarde. Israël had zich tot zijn Messias moeten keren en zo moeten komen tot nationale wedergeboorte. Dit was het doel van de bediening der twaalf apostelen der besnijdenis.

Zacharia 11 toont ons een troosteloos dieptepunt in Israëls historie en toekomst, en daarmee tegelijkertijd ook een dieptepunt in het wereldgebeuren. Want door Israël moet het heil tot de wereld komen en als hen het heil ontbreekt, wat rest er dan nog voor de wereld? Zij zijn als slachtschapen gesteld en ook hun Leidsman ten leven treft een zelfde lot; verkocht voor de prijs waarmee de dood van een slaaf werd vergoed. Toch moet dit intense lijden en deze ongerechtigheid onder ogen gezien worden. Want pas als men dat doet, kan er ruimte ontstaan voor Gods allesomvattende genade. Dan kan zelfs een slachtschaap hoop hebben!

Het woord ‘tongen’ is een wat onduidelijke vertaling van het Griekse woord ‘gloossa’ wat met zowel ‘taal’ als ‘dialect’ vertaald kan worden. Een eenvoudige definitie: het spreken in tongen is het spreken in vreemde talen die men van tevoren niet geleerd heeft. We zien dit spreken voor het eerst in Handelingen 2:1-13. In de talen van de daar aanwezige Joden en jodengenoten spraken de apostelen over de grote daden van God.

We hebben gezien dat Adam (en in hem de gehele mensheid) de heerlijkheid van God, waarmee hij bekleed was, is kwijtgeraakt. Wat bleef is vergankelijke heerlijkheid, die niet in het graf meegenomen kan worden, vergelijkbaar met die van bloemen, zoals 1 Petrus 1:24 zegt: "want alle vlees is als gras, en al zijn heerlijkheid (SV des mensen) als een bloem in het gras; het gras verdort, en de bloem valt af."

In deze artikelenserie wordt een aantal inleidende opmerkingen met betrekking tot de zevenentwintig boeken van het Nieuwe Testament gegeven. Om de bijbellezer te helpen om meer zicht te krijgen op de bedoeling die de Heilige Geest met de verschillende boeken en brieven van het Nieuwe Testament heeft.

Wij willen ons bezighouden met één van de ontroerendste gebeurtenissen, die volgden op de opstanding van de Here Jezus Christus, zoals we die vinden in Lukas 24.

Het Johannes-evangelie eindigt zo’n beetje met de woorden, die de Here Jezus spreekt tot Petrus. Hij zou de sleutels van het Koninkrijk der hemelen ontvangen (zie Matt.16) en als er een ommekeer in zijn leven zou plaatsvinden, zou hij zijn broeders versterken. Kortom, hij zou een door de Heer gegeven taak gaan vervullen. Alleen, om deze taak te kunnen vervullen was het nodig, dat Petrus vervuld zou worden met de heilige Geest! Hij moest, evenals de anderen, kracht ontvangen om te getuigen en zijn dienst te vervullen onder (de gelovigen uit) Israël.

De hemelvaart van Christus is vervulling van de profetie in Psalm 110: "Aldus luidt het woord des HEREN tot mijn Here: Zet u aan mijn rechterhand..." Deze woorden zijn letterlijk vervuld toen de Here Jezus de aarde verliet en Zijn intrek nam in de hemel. Psalm 110 wordt vele keren in het Nieuwe Testament geciteerd en toegepast op de persoon van Christus.

Er is helemaal niets veranderd in Europa. Net als vroeger krijgen ook nu de joden de schuld van alle ellende in de wereld. In Europa dat zichzelf voor verlicht houdt, moet naast de haat die men jegens de joden koestert, ook Israël het ontgelden. Nooit eerder in de geschiedenis van de mensheid was de jodenhaat zo verspreid als nu. Met name in Europa is het aantal klachten over onvervalste jodenhaat angstwekkend aan het stijgen.

In de Bijbel komen wij veel stenen tegen. Het is dan ook fascinerend om aan de hand van een concordantie de teksten na te lezen waar de woorden "steen" of "rots", en afleidingen daarvan, voorkomen. In de meeste gevallen zal blijken, dat de steen c.q. rots een symbool is van de Persoon en het werk van Christus, van de gelovige in het algemeen en van de waarheid van God. De steen vertegenwoordigt vastigheid, kracht, duurzaamheid, heerlijkheid, schoonheid, etc. Hieronder volgen nog enige voorbeelden van de steen / rots als symbool. De Bijbelplaatsen zijn willekeurig gekozen en dienen slechts als illustraties.

Het spreekwoord 'Wat men zaait, zal men ook oogsten', geldt wel heel ondubbelzinnig voor Gods volk Israël, zo blijkt uit Zacharia 10. Het geldt niet alleen in figuurlijke zin dat wanneer Israël in afhankelijkheid van de HERE zijn werk zaait, zij een goede oogst mogen verwachten, ook letterlijk is dit het geval. Maar ook in ander opzicht zijn zaaien en oogsten op Israël van toepassing. De HERE heeft Zijn volk in deze tijd over de gehele wereld gezaaid vanwege hun ongeloof. Echter, eens komt de grote dag van de oogst waarop Hij engelen zal uitzenden om Zijn volk weer bijeen te verzamelen.

Het plan van God zoals dat in Zijn Woord naar voren komt, bestaat in eeuwen en bedelingen. Hoewel er soms vanuit wordt gegaan dat met deze woorden hetzelfde bedoeld wordt, gebruikt de Bijbel toch deze beide termen en blijken ze een verschillende betekenis te hebben. De Bijbel is vooral de openbaring van Gods wil. We lezen daarin wat Zijn doel is en hoe Hij dat zal bereiken. Daarvoor heeft Hij een plan gemaakt "in Christus Jezus". Het is belangrijk om iets van de grote lijnen van dat plan te begrijpen. Daar komt bij dat we het Woord van God beter leren begrijpen wanneer we meer van Gods plan daarin ontdekken. Alles wat God doet, volvoert Hij in Christus, Die ook het Middelpunt is van de Bijbel.

In de Bijbel wordt vaak gesproken over de ‘heerlijkheid des HEREN’. In het Oude Testament komt het Hebreeuwse woord ‘kahvohd’ 200 keer voor. Niet altijd in combinatie met ‘des HEREN’, en ook niet altijd vertaald met ‘heerlijkheid’; vaak ook door ‘eer’. Als we de Bijbelteksten, waar van heerlijkheid gesproken wordt, nalopen, zien we dat er vele heerlijkheden zijn.

In deze artikelenserie wordt een aantal inleidende opmerkingen met betrekking tot de zevenentwintig boeken van het Nieuwe Testament gegeven. Met de bedoeling de bijbellezer aan de hand van deze opmerkingen te helpen om meer zicht te krijgen op de bedoeling die de Heilige Geest met de verschillende boeken en brieven van het Nieuwe Testament heeft.

In zijn latere brieven (geschreven na de Handelingenperiode) spreekt Paulus uitvoerig over het geheimenis ( St. Vert. 'verborgenheid'). Dit geheimenis heeft betrekking op Gods plan met de Gemeente, het Lichaam van Christus, die een bijzondere en unieke positie heeft ontvangen.