Semi-geheime organisaties
We sloten het vorige deel van deze serie af met geheime genootschappen en geheime organisaties. We komen nu terecht bij zgn. semi-geheime organisaties. Hiermee doelen we op organisaties die weliswaar wat meer transparant zijn, maar ook een rol spelen in het systeem van de onvruchtbare werken der duisternis. Je zou ze een soort ‘semi-overheden’ kunnen noemen. Hier volgen drie voorbeelden.

1. Verenigde Naties
De VN of UN (= United Nations) is in 1945 opgericht als opvolger van de Volkenbond. Het is een intergouvernementele organisatie die samenwerkt op het gebied van mensenrechten, internationaal recht, mondiale veiligheid, ontwikkeling van de wereldeconomie en wetenschappelijk onderzoek naar maatschappelijke en culturele ontwikkelingen. Dat klinkt op zich niet verontrustend. Naast vele goede zaken die uit de VN voortgekomen zijn, moeten we toch ook oppassen. De VN kent leden (194 lidstaten) met allemaal hun eigen belangen en is ook geïnfiltreerd door (vaak invloedrijke) figuren die er een dubbele agenda op na houden. Enerzijds hulpverlening, anderzijds controle.

Voorbeeld: Eén van de onderafdelingen van de VN is de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) Foto p 12-15 World-Health-Organization-WHO-Logo. Op 8 december j.l. berichtte de voorzitter, de Ethiopiër Tedros Ghebreyesus: “De lidstaten van de WHO zijn vandaag overeengekomen om het eerste ontwerp van een juridisch bindende overeenkomst te ontwikkelen die is ontworpen om de wereld te beschermen tegen toekomstige pandemieën. Dit ‘conceptuele eerste ontwerp’ van het pandemieakkoord, dat is geworteld in de ‘grondwet’ van de WHO, zal in februari 2023 door de lidstaten worden besproken” (Bron: Sciencefiles.org).
Als deze overeenkomst wordt geratificeerd, zal dat onder het mom van bescherming in tijden van een pandemie totale, supranationale controle betekenen over de inwoners van de lidstaten.

2. NGO’s
In recente tijden zijn er talloze NGO’s opgericht: Niet-Gouvernementele Organisaties. Dit zijn organisaties die onafhankelijk zijn van de overheid en zich op een of andere manier richten op een verondersteld maatschappelijk belang. Over het algemeen gaat het om organisaties die zich richten op thema’s als milieu, klimaatverandering, gezondheid, ontwikkelingswerk, mensenrechten, e.d.
Eén van de bekendste in onze tijd is de Bill & Melinda Gates Foundation. Dit is de grootste particuliere stichting ter wereld en houdt zich vooral bezig met gezondheidszorg en informatietechnologie. Het is een miljardenimperium met ongekende invloed. Zo is deze foundation de grootste donateur van de WHO, de wereld gezondheidsorganisatie, en heeft derhalve grote invloed op besluitvorming binnen de WHO. Bill Gates heeft zich de laatste jaren groot voorstander betoond van mondiale vaccinatie en noemde in 2019 zijn ‘investering in het wereldwijde vaccinatiebeleid’ zijn beste investering - 10 miljard dollar - ooit was (Bron: Stichtingvaccinvrij.nl).
Ook de Open Society Foundations van de Hongaars/Amerikaanse miljardair George Soros is de laatste tijd regelmatig in het nieuws, en lang niet altijd positief (Bron: Wyniasweek.nl en Cultuurondervuur.nl).

Veel van deze NGO’s hebben (veel) invloed op het doen en laten van overheden, zonder daarvoor verantwoording te hoeven afleggen. Zij proberen logischerwijs vooral hun eigen belangen gestalte te geven.

3. World Economic Forum
De WEF is een organisatie, in 1971 opgericht door Klaus Schwab (maar al eerder voortgekomen uit een door het CIA gefinancierd Harvard-programma), die de laatste jaren behoorlijk aan de weg timmert. We hebben er in AMEN al een paar keer iets over geschreven. De doelstellingen zijn te vinden op de website weforum.org. Daarop lezen we: “Het Forum brengt de belangrijkste politieke, zakelijke, culturele en andere leiders van de samenleving bijeen om de mondiale, regionale en industriële agenda's vorm te geven.” Jaarlijks houdt het WEF een grote vergadering waarbij alleen genodigden welkom zijn. Wat er besproken wordt, is deels teug te vinden op de site en te zien in sommige video’s. Dit jaar (2023) vond de jaarlijkse bijeenkomst in Davos plaats van 16 tot 20 januari. Daarin onder andere een sessie met als titel: ‘100 dagen om de volgende pandemie te overwinnen’. Panellid Tony Blair pleit voor een digitaal registratiesysteem, zodat exact bekend is wie gevaccineerd is en wie niet. De baas van Pfizer, Albert Bourla, vertelt trots dat de farma-bedrijven in no time een compleet nieuw (mRNA)vaccin hebben ontwikkeld en geproduceerd. Hij dankt de diverse overheden en medische autoriteiten dat zij er voor gezorgd hebben dat het vaccin direct op de markt kon worden gebracht. Dit is overigens gebeurd zonder dat er voldoende onderzoek gedaan is naar evt. bijwerkingen, e.d. Eigenlijk een groot medisch experiment dus!
Verder heeft het WEF ook een opleidingsinstituut, Young Global Leaders, waar overwegend jonge leiders worden getraind om hun plek in de politiek en belangrijke maatschappelijke organisaties in te nemen. En nee, het WEF is niet maar een ‘praatclubje’, maar heeft via de opgeleide volgelingen wel degelijk grote invloed op politiek en maatschappij. Dit is bijvoorbeeld in ons land gebleken uit recent geopenbaarde WOB-documenten (Wet Openbaar Bestuur). Dit zijn documenten waarin overheidshandelen beschreven staat, overheidscorrespondentie, e.d. Daaruit bleek bijvoorbeeld dat de Nederlandse regering gehouden is bepaalde afspraken met het WEF, die gemaakt zijn buiten het parlement om, na te komen (Bron: Parlementairemonitor.nl). Leider Klaus Schwab, vanwege zijn wereldwijde netwerk door sommigen wel de machtigste man op aarde genoemd, wijst regelmatig met trots op de invloed van het WEF op politici, kabinetten en regeringsleiders. Meer en meer komen ook via de reguliere media kritische geluiden naar voren over het WEF, bijvoorbeeld in Spectator: ‘Waarom is het niet gek om tegen het WEF te zijn?’ 
Premier Danielle Smith van de Canadese staat Alberta heeft gezegd de overeenkomst met World Economic Forum te willen beëindigen, omdat ze niet wil samenwerken met een groep die praat over het controleren van regeringen en waarvan de leider (Klaus Schwab) daarover opschept. 

Welnu, voor al dit soort organisaties geldt: Enerzijds wordt de indruk gewekt dat men het beste voor heeft met de (wereldwijde) samenleving, en dat kan ten dele zo zijn, maar anderzijds speelt de zucht naar macht, invloed en controle een belangrijke rol. En dat laatste maakt hen gewillige instrumenten voor onzichtbare machten die betrokken zijn bij de uitrol van het satanische plan, waarin het immers ook gaat om totale controle van de tegenstander. 

Overheid
Hierboven ging het om organisaties die niet of slechts ten dele door overheden gecontroleerd (kunnen) worden. Leden van overheden kunnen daarin wel participeren, maar hebben geen absolute zeggenschap.
Hoe zit het nu met de overheden zelf? Met de natiestaten en hun regeringen? In een eerdere editie van ons blad hebben we daar al eens over geschreven, bijvoorbeeld over politieke systemen als autoritarisme en totalitarisme. Het Autoritarisme is een staatsvorm gebaseerd op ondergeschiktheid tegenover de staat, waarbij er een beperkte mogelijkheid is om oppositie te vormen en de uitvoerende macht op wetmatige manier tegen te spreken. De overtreffende trap hiervan is het Totalitarisme, een politiek systeem waarbij de gehele maatschappij ondergeschikt wordt gemaakt aan het staatsidee en er sprake is van volledige controle op het dagelijks leven van mensen.
Het alarmerende van de hedendaagse situatie is dat elementen hiervan zichtbaar worden in democratieën! Daarvoor gelden gewoonlijk regels als deze:

• Het mandaat ligt zo veel mogelijk bij de burgers van een staat,
• Het wordt ondersteund door eerlijke verkiezingen,
• Er is sprake van een scheiding der machten,
• Het waarborgt individuele vrijheden en rechten, ook van minderheden.

Wat we nu zien gebeuren, is dat deze democratische regels weliswaar officieel nog gelden, maar in de praktijk - eufemistisch gezegd - onder druk staan. Overheden gebruiken noodwetten en ‘tijdelijke’ regelingen om maatregelen te legitimeren. Recent voorbeeld is de zgn. truckersdemonstratie in Canada, waarbij president Trudeau een oude noodwet tevoorschijn haalde om bankrekeningen van truckers te blokkeren om zodoende een einde te maken aan de protesten (Bron: Bestebank.org). Denk ook nog aan het gehannes van de Nederlandse regering in de coronatijd. Men vond een wettelijke basis voor een avondklok in een artikel van een ‘slapende’ noodwet, die in beginsel bedoeld is in tijd van oorlog of als er een noodtoestand wordt uitgeroepen. Dus: geen oorlog of noodtoestand, maar wel een avondklok (Bronnen: Denederlandse grondwet.nl; BNR.nl).

Wat er tegenwoordig gebeurt in ‘voorbeeldige’ democratieën, hield je twee of drie jaar geleden niet voor mogelijk. Kritiek op het overheidsnarratief wordt niet of nauwelijks geduld, tegenspraak wordt genegeerd, gecensureerd en/of belachelijk gemaakt, ook als het gaat om gerenommeerde wetenschappers! Er wordt gemanipuleerd, gelogen, gedraaid en angst aangepraat, ook in ons eigen land. Uit honderden WOB-documenten (WOB = Wet Openbaarheid Bestuur) is gebleken dat er vanuit de overheid de afgelopen jaren een grote organisatie is opgetuigd om zgn. desinformatie te bestrijden. Let wel: desinformatie is dan info die niet in overeenstemming is met het overheidsnarratief! Zie voor een uitgebreide analyse hierover: bomenenbos.substack.com. In dat licht zijn ook de woorden van de hoofdredacteur van de Volkskrant ten tijde van de coronapandemie te verklaren: "... we moeten zoveel mogelijk met één mond praten ...". Dit was overigens niet alleen in Nederland zo, maar eigenlijk overal, met name in Westerse media, zoals bijvoorbeeld in Duitsland: "Duitse overheid voerde in het geheim overleg met sociale media over coronaberichten" (Bron: Telegraaf).

Falende overheid
Dikwijls blijkt dat overheden falen in de uitvoering van hun taak, goedaardig of kwaadaardig, ook in Nederland. Denk bijvoorbeeld aan de toeslagenaffaire en het gasprobleem in Groningen. We zien in ons eigen (democratische) Nederland  bizarre dingen gebeuren. Steeds vaker zie je dat de regering eigenmachtig handelt. Alleen als het zo uitkomt, houdt men rekening met het parlement en zo niet dan worden aangenomen moties gewoonweg genegeerd. Onlangs zagen we daar nog een saillant voorbeeld van in verband met de Europese Digitale Identiteit. De Kamer stemde voor een motie om (voorlopig) niet verder te gaan met de uitvoering van de EU ID, maar het kabinet legde die naast zich neer en de volgende dag zegde de verantwoordelijke staatsecretaris de Europese partners in Brussel toe verder te willen gaan met het project.
Zelfs SGP-kamerlid Dr. Roelof Bisschop kon zijn boosheid daarover niet bedwingen: “Wat hier gebeurt, daar valt mijn mond van open. De fundamentele rechten van de Kamer worden aangetast. De Kamer doet een eenduidige uitspraak, breed gesteund, en die wordt niet uitgevoerd.” En later: “Staatsrechtelijk is het parlement mede-wetgever en controleur van de regering, maar hoe kunnen wij deze taak vervullen als glasheldere Kameruitspraken domweg genegeerd worden. Wie van het parlement een tandeloze tijger maakt, maakt een volk monddood en dat is de meest effectieve manier om het vertrouwen in een kabinet, in een overheid verder te ondermijnen.”
Hoewel staatsrechtelijk gezien het kabinet een eigen verantwoordelijkheid heeft en een eigen afweging kan maken, zien we in toenemende mate dat de overheid haar eigen weg gaat. En als dat maar lang genoeg duurt, kan dat uitlopen op een autoritair systeem, dat - zelfs onder het mom van democratie - kan uitmonden in een totalitair regime.
Wie terugkijkt naar de afgelopen jaren, ontdekt een steeds verdergaande autonomie van de overheid: men probeert zaken na te streven die men belangrijk vindt of waardevol, en bewandelt op die manier een ‘eigen’ weg. Eigen tussen aanhalingstekens, want in de praktijk blijkt men vooral te (willen) dansen naar de pijpen van de UN, de EU en het WEF (zie ook AMEN Actueel, pag. 16-17).
Waar de overheid ten dienste zou moeten staan van de burgers, blijkt steeds meer dat de burgers geacht worden zich onvoorwaardelijk aan de overheid te onderwerpen.
Dit is overigens niet nieuw. Spinoza schreef er bijvoorbeeld al over in de 17e (gouden) eeuw.

Spinoza
De bekende filosoof Baruch de Spinoza (1632-1677), afkomstig uit de Joodse Sefardische familie d’Espinosa in Portugal, was een politiek denker en exegeet, en wordt beschouwd als één van de grondleggers van het rationalisme. Hij volgde daarin René Descartes (1596-1650), die bekend is van zijn uitspraak Cogito ergo sum – Ik denk, dus ik ben.
Spinoza beleefde destijds ook het zgn. Rampjaar (1672): Banken, scholen, winkels, rechtbanken en schouwburgen werden gesloten. De gebroeders De Witt werden op brute wijze vermoord. Kunsthandelaren en -schilders gingen failliet, etc. Het was crisistijd.

Foto: Spinoza (portret van Barend Graat - 1666)

Driehonderd jaar na het rampjaar verscheen Spinoza’s portret op het Nederlandse bankbiljet van 1000 gulden (1972-1996). Sommigen brengen de uitdrukking Ga zo door en gij zult spinazie eten in verband met Spinoza. Dat zou een verhaspeling zijn van zijn naam en voortborduren op een ouder gezegde: ‘Ga zo voort, mijn zoon, en ge zult Spinoza heten’. Echter, de juistheid hiervan staat niet vast.

Naast andere bekende werken, schreef Spinoza kort voor zijn dood in 1677 een Staatkundige Verhandeling (Tractatus Politicus – 1677) “… waarin wij aantonen hoe men gemeenschappen, zowel die waar een monarchie bestaat als waar de aristocratie heerst, moet inrichten zodat zij niet in een tirannie vervallen en de vrede en de vrijheid van de burgers behouden blijven.”
Hij schreef daarin onder meer: “… de staatszaken moeten zo georganiseerd worden dat wie ermee belast is, of die zich nu laten leiden door de rede of door een gemoedstoestand, niet kan verleid worden om te kwader trouw of verderfelijk te handelen. de macht waardoor alles wat deel uitmaakt van de natuur bestaat en bijgevolg ook waardoor het actief is, geen andere kan zijn dan de eeuwige macht van God zelf.”
En over het gebrek aan transparantie van de overheid schreef hij: “Wie bij machte is om de staatszaken in het geheim af te handelen, heeft de staat onvoorwaardelijk in zijn macht en is in vredestijd een even grote bedreiging voor de burgers als in oorlogstijd voor de vijand.” (Bronnen: Blog.despinoza.nl; Spinoza-in-vlaanderen.weebly.com).

Ezechiël
In Oudtestamentische tijden manifesteerde dit zich natuurlijk ook al. Zoals gezegd: dit is van alle tijden. Zo ook in Israël. Via de profeet Ezechiël sprak de HEERE destijds tot de elite van het toenmalige Israël: “Moeten de herders niet de schapen weiden? U eet het beste op en u kleedt u met de wol; u slacht het vetgemeste, maar de schapen weidt u niet. Het zwakke versterkt u niet, het zieke geneest u niet, het gebrokene verbindt u niet, het afgedwaalde brengt u niet terug en het verlorene zoekt u niet, maar u heerst met geweld en met harde hand over hen” (Ezech. 34).

Utopie of dystopie
We zouden – en moeten, volgens velen – ervan uit gaan dat de (of: een) landelijke overheid het goede voor heeft met de burgers. Dat is per definitie een juiste grondhouding, ook in Bijbels licht gezien. De ‘overheid’ is immers een instelling van God (Rom. 13:1) en “Gods dienares, u ten goede” (vs. 4). Geen vuiltje aan de lucht, zou je zeggen, maar de praktijk is weerbarstig. Want wat nou als een overheid zich niets aan God en Zijn gebod gelegen laat liggen. Sterker nog, wat als een overheid mensen (lees: gelovigen) verbiedt om hun geloof te belijden en van Jezus te getuigen. Of, nog erger, gedwongen worden andere goden te aanbidden. We gaan nu even niet verder in op de vraag in hoeverre gehoorzaamheid aan de overheid te allen tijde verplicht is, of dat men soms stelling moet nemen, zoals Petrus en de apostelen destijds deden tegen hun gezagsdragers, het Sanhedrin: “Men moet aan God meer gehoorzaam zijn dan aan mensen” (Hand. 5:29).

De geschiedenis heeft ons (ook) dit geleerd: Wat voor de elite (overheden, machthebbers, e.d.) een utopie (= ideale samenleving) is, blijkt in de praktijk voor de gewone burgerij vaak een dystopie, een samenleving met akelige kenmerken, waarin men niet zou willen leven.
En vandaag lijkt het erop dat we opnieuw die kant uit gaan, ook in Nederland. Talloze initiatieven worden, vaak geïnitieerd vanuit eerder genoemde semi-geheime organisaties, ontwikkeld en doorgevoerd. En voor het grote publiek wordt, met hulp van de reguliere media, gedaan alsof het allemaal supergoed is voor de burgers.
We hadden het al even over die Europese ID. Een digitale identiteit, een soort wallet, waarin bijna al onze persoonlijke gegevens zijn opgeslagen en waaraan in de toekomst ook nog het liefst een digitale euro (CBDC = Central Bank Digital Currency – Centrale Bank digitale valuta) gekoppeld wordt. Zie Indepen.nl en deze video ‘De weg naar de CBDC is geplaveid met goede bedoelingen’. Uiteraard wordt de burgers voorgespiegeld, dat zo’n Digitale ID ontzettend handig is en allerlei voordelen biedt. En dat zou zo kunnen zijn, onder voorwaarde dat de overheid niet zichzelf, maar de burger centraal stelt. Echter, gezien de huidige ontwikkelingen, lijkt dat een ijdele hoop (zie Emerce.nl). Want zo’n ID opent nu eenmaal ook de mogelijkheid voor overheden tot een totale controle over het leven, de privacy en de vrijheid van diezelfde burgers. Zo hebben journalisten van AP (Associated Press) ontdekt dat autoriteiten wereldwijd de Covid-19 techniek (lees: QR-code) hebben misbruikt om burgers te volgen: “Meer dan een jaar lang interviewden AP-journalisten bronnen en bestudeerden duizenden documenten om na te gaan hoe technologieën die op de markt werden gebracht om “de curve af te vlakken” voor andere doeleinden werden gebruikt. Net zoals de balans tussen privacy en nationale veiligheid verschoof na de terreuraanslagen van 11 september, heeft COVID-19 ambtenaren een rechtvaardiging gegeven om tracking tools in de samenleving te verankeren die nog lang na de lockdowns bleven bestaan.” (Bron: TPO.nl)

De groten der aarde
Zoals eerder al gezegd, moeten de plannen van Gods tegenstander ‘handen en voeten’ krijgen in de mensenwereld om tot zijn doel te kunnen komen. Bovengenoemde organisaties en ontwikkelingen spelen daarin onmiskenbaar een rol.
Om goed zicht te krijgen op de gang van zaken in de wereld en de voortgang van het geheimenis der wetteloosheid is het van belang om alvast te zien waar het op uitloopt. We hebben het eerder al over Babel gehad: De naam ‘Babel’ heeft in de eerste plaats betrekking op de stad die door de tijden heen heeft bestaan en in de in de eindtijd nog een belangrijke rol zal spelen, getuige het boek Openbaring. In de tweede plaats is ‘Babel’ ook de verzamelnaam voor alle tegen-God-ingaande werken, de (onvruchtbare) werken der duisternis. Babel, met alles erop en eraan, staat onder leiding van satan, de tegenstander, en het is de satanische geest waardoor haar leiders en onderhorigen worden geïnspireerd!
Door de hele Bijbel heen, en dus ook door de hele geschiedenis heen, komen we die geest tegen, die mensen een waanbeeld verschaft, die zij voor de werkelijkheid (moeten) houden en hen zodoende van God doet afdwalen. Hij spiegelt hen een waarheid voor, die in werkelijkheid niets anders is dan een leugen. Babel is een leugensysteem van rebellie tegen de Allerhoogste.
Maar er is meer! In Openbaring 17 en 18 vinden we het verslag van de (toekomstige) ondergang van de stad en het systeem Babel. Opvallend is daarbij de rol van de ‘kooplieden’. Met name in hoofdstuk 18 worden zij genoemd. Zij zijn rijk geworden van het systeem Babel en zij zien het fysieke symbool van die rijkdom, de stad Babel, ten onder gaan. En als Johannes die ondergang beschreven heeft, lezen we iets belangwekkends: “… uw kooplieden waren de groten van de aarde. Door uw tovenarij immers werden alle naties misleid” (vs. 23). Eerder in AMEN schreven we daarover het volgende: “De rijke elite wordt hier aangeduid met ‘de kooplieden’ en ‘de groten van de aarde’. Het zijn de magnaten die hun invloed en macht hebben uitgeoefend. Zij hebben door hun toverij alle naties misleid. Waren die machtigen dan tovenaars? Het Griekse woord voor ‘toverij’ komt een aantal keren voor in de Bijbel. Het is een woord dat we eigenlijk allemaal wel kennen: pharmakeia, of zoals wij het vandaag zeggen: pharmacie. Volgens Thayer Greek Dictionary betekent dit woord o.a. het gebruik of de toediening van medicijnen of drugs; vergiftiging; tovenarij en magische kunst (…) De overige Bijbelteksten waarin het woord pharmakeia gebruikt wordt, geven niet per se aanleiding om dat één op één toe te passen op de farmacie, zoals wij die vandaag kennen.
Pas op: Het feit dat de farmacie (ook wel: Big Pharma) de laatste tijd een grote rol speelt, o.a. in verband met het wereldwijde vaccinatieprogramma, waarvan de farmaceutische industrie schatrijk wordt, wil niet zeggen dat dit hier in Openbaring bedoeld wordt.”
Dit neemt niet weg dat Big Pharma, naast de goede dingen die ze heeft gedaan, ook uiterst dubieuze zaken heeft voortgebracht. In 2015 hield NPO Brandpunt een interview met de Deense hoogleraar Peter Gøtzsche. Volgens hem maakt de industrie meer slachtoffers dan de maffia in haar hoogtijdagen. In 2018 zond VPRO Tegenlicht de documentaire ‘Peperdure Pillen’ uit, met als ondertitel: ‘De farmaceutische industrie is crimineler dan welke industrie ook’. En De Correspondent publiceerde in 2019 een artikel, met als titel: ‘Zo krijgt de farmaceutische industrie zelfs gezonde mensen aan de medicijnen’. Kijk, lees en oordeel zelf.
Wat de rol van Big Pharma in de toekomst is, moet worden afgewacht. Wel is duidelijk, dat Babel beheerst wordt c.q. zal worden door de rijke kooplieden, de grote magnaten in de eindtijd. En al wat zij openlijk of in het verborgene hebben verricht, wordt openbaar en het vonnis zal over hen geveld worden. Wordt vervolgd.