In het vorige artikel hebben we stil gestaan bij het ‘religieuze’ aspect van de klimaatdiscussie. Grosso modo is de stelling van de ‘gelovigen’ dat de opwarming van de aarde en alles wat daarmee verband houdt vooral veroorzaakt wordt door de mensen. Zij moeten dus hun verantwoordelijkheid nemen en zorgen dat die opwarming stopt en (het leven op) de aarde kan blijven voortbestaan. Wie niet meegaat in deze religie en de rituelen die erbij horen, wordt al gauw gestigmatiseerd als non-believer, klimaat-ontkenner, etc.
Op 22 april, de Dag van de Aarde, is een documentairefilm online gekomen van filmaker Michael Moore en regisseur Jeff Gibbs: ‘Planet of the Humans’ (zie Planetofthehumans.com). 
De film toont o.a. aan dat elektrische auto’s, zonne- en windenergie meer fossiele brandstoffen kosten dan ze compenseren. Biomassa-energie is de nieuwe melkkoe van grote bedrijven en miljardairs. “Deze documentaire betoogt dat de milieubeweging en haar leiders zijn gecorrumpeerd door winstbejag. En dat haar oplossingen tegen klimaatverandering – het uitrollen van biomassa – zonne- en windenergie, meer kwaad dan goed doen” (Bron: elsevierweekblad.nl).
Hij legt de enorme financiering bloot die milieugroepen van de energie-industrie ontvangen, en laat de verbindingen zien tussen vooraanstaande milieuactivisten als Al Gore en financiers van Wall Street. Kortom, ook bij al die milieumaatregelen gaat het gewoon weer om geld, verdienmodellen, etc. Michael Moore (o.a. bekend van Fahrenheit 9/11), die zelf ook gerekend kan worden tot de ‘klimaatgelovigen’, is nu de gebeten hond, want veel te kritisch. Dit alles heeft een woedende reactie veroorzaakt bij klimaatgoeroes, milieuactivisten en ‘groene’ politici. Er is zelfs opgeroepen om de docu van internet te verbieden! Bronnen: TheGardian.com en NYpost.com

Rentmeesterschap
Dit is waar vooral christenen vaak op wijzen: als gevolg van de opdracht die God destijds aan Adam gaf (Gen. 1:28) zijn wij (de mensen) Zijn rentmeesters over de aarde en moeten derhalve onze verantwoordelijkheid nemen. Maar… klopt dat?
De mens is uit de hof van Eden verdreven en moest vervolgens al zwoegende zijn weg vinden op een vervloekte aarde, in een wereld die ligt in de macht van de boze (vgl. 1 Joh. 5:19). Aan die situatie is tot op heden niets veranderd.
Als we hier steeds spreken over ‘de mens’ dan moeten we eigenlijk lezen: Adam. Het woord ‘adam’, wordt in de Bijbel gebruikt voor de persoon Adam en ook wel gewoon vertaald met ‘mens’. En dat terwijl het woord ‘mens’ in het Oude Testament ook de vertaling kan zijn van ‘enos’ (dit woord is afgeleid van ‘zwak zijn’). Het is ook de persoonsnaam van een erfgenaam van Adam, de zoon van Seth (Gen. 4:26).
Het zou misschien beter geweest zijn (in ieder geval duidelijker), dat men in de vertalingen de afstammelingen van Adam niet ‘mensen’, maar ‘adamieten’ genoemd had. Handelingen 17:26 zegt: “En Hij maakte uit één bloed heel het menselijke geslacht om op heel de aardbodem te wonen; en Hij heeft de hun van tevoren toegemeten tijden bepaald, en de grenzen van hun woongebied.” 
Er is dus sprake van het geslacht der Adamieten. Dat zijn alle afstammelingen van Adam, onder wie wijzelf. En nu komt het: onder al die afstammelingen is een bepaalde groep van mensen die niet alleen van Adam afstammen, maar ook behoren tot zijn erfgenamen! Iedereen is een afstammeling van Adam, maar niet iedereen is een ‘zoon’ (d.i. erfgenaam) van Adam. Het is belangrijk om dit onderscheid te zien. De zonen c.q. erfgenamen van Adam worden genoemd in de geslachtsregisters (zie o.a. Gen. 5 en Luk. 3). De ‘zevende van Adam af’ was Henoch (Judas, vs. 14) en de tiende was Noach. Hij is degene die (met zijn gezin) de zondvloed overleefde en met wie God Zijn plannen voortzette.

Adam
Als het nu gaat om het zgn. rentmeesterschap over de aarde, moeten we daarvoor in eerste instantie terug naar Adam zelf. Genesis 1:27-28 zegt: “En God schiep de mens (Hebr.: ha-adam) naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen. En God zegende hen en God zei tegen hen: Wees vruchtbaar, word talrijk, vervul de aarde en onderwerp haar, en heers over de vissen van de zee, over de vogels in de lucht en over al de dieren die over de aarde kruipen!“
Als ‘beeld’ (Hebr.: tselem) van God is de mens ook de vertegenwoordiger van God op aarde. Hij representeert God op aarde en daar hoort dus ook de onderwerping en de heerschappij bij.
God plaatste de mens in de Hof van Eden “om die te bewerken en te onderhouden” (Gen. 2:15). Echter, de geschiedenis leert dat de mens daarin, om zo te zeggen, gefaald heeft. Door de verleiding van de tegenstander en wat wij noemen de ‘zondeval’, heeft de mens die heerschappij over de wereld feitelijk (weer) uit handen gegeven.
Als God na de zondvloed verder gaat met Noach, lezen we: “Toen zegende God Noach en zijn zonen en Hij zei tegen hen: Wees vruchtbaar, word talrijk en vervul de aarde! Vrees en schrik voor u zal er zijn bij alle dieren van de aarde en bij alle vogels in de lucht, bij alles wat over de aardbodem kruipt en bij alle vissen in de zee; zij zijn in uw hand gegeven.”
Deze woorden zijn dus gericht aan Noach, de tiende zoon c.q. erfgenaam van Adam. Als we de lijst(en) van de zonen van Adam volgen, komen we o.a. via Abraham (in Rom. 4:13 ‘erfgenaam der wereld’ genoemd), David en vele anderen, terecht bij de Heere Jezus Christus. Hij wordt expliciet aangeduid als de ‘Zoon des mensen’ en Hij noemt Zichzelf ook zo. Foto: Noach en zijn ark (Charles Wilson Peale – 1819 – Bron: wikimedia.org)

Zoon des mensen
Let wel: dit is tweede naamval enkelvoud. De Zoon van de mens, in het Oude Testament weergegeven met: Ben haAdam. De Zoon van Adam dus. De Heere Jezus Christus is de Erfgenaam van Adam. Paulus noemt Hem in 1 Korinthe 15 ‘de laatste Adam’ en ‘de tweede Mens’.
Hij is niet de laatste Adamiet, want na Hem zijn er nog velen geboren. Hij is wel de laatste Adam in de zin van: zoon, erfgenaam.
Om kort te gaan: alles wat oorspronkelijk van Adam was, is terechtgekomen bij de Zoon van Adam. Waar Adam dus was aangesteld als vertegenwoordiger van God op aarde, daar is dat nu bij zijn Zoon terechtgekomen. Hetzelfde geldt voor de heerschappij over de wereld. Zelfs de zondelast is op Hem gelegd en Hij heeft daar uiteindelijk de prijs voor betaald. Mooi om te zien hoe Paulus in Romeinen 5:12 e.v. de eerste mens tegenover de tweede zet, Adam tegenover Christus.
Bij Hem, de tweede Mens, ligt nu de verantwoordelijkheid van het bestuur over de wereld. Vlak voor Zijn heengaan zei Hij nog tegen Zijn discipelen: “Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde” (Matt. 28:18). En hoewel Hij gesteld is ‘over de werken van Uw handen’ zien wij dat nu, vandaag, in deze fase van Gods plan, nog niet (zie Hebr. 2:5-8, waar Psalm 8 wordt geciteerd).
De ‘dagen van de Zoon des mensen’ moeten nog komen. Als de Zoon terugkeert op aarde zal Hij hier orde op zaken stellen! Hij zal Zijn heerschappij openbaren en de aarde ‘bewerken en bewaren’. Op Gods tijd - en die dag komt steeds dichterbij – zal de hemel opengaan (Openb. 6) en Christus wederkomen op aarde als Koning der koningen en Heere der heren. De huidige heerser over de koninkrijken der wereld moet plaatsmaken voor de rechtmatige Koning. Hij zal de hemelse heerschappij op aarde gestalte geven met Israël c.q. Jeruzalem als hoofdkwartier. En de tegenstander zal gebonden in de afgrond geworpen worden, duizend jaar lang (Openb. 20).

Het komt goed!
Op een waardige manier zal hij het rentmeesterschap over de wereld uit oefenen (zie ook artikel op pag. 14). En Hij alleen kan dat! Zondige mensen, die bovendien beïnvloed zijn/worden door satanische machten in de hemelse gewesten, zijn daartoe niet in staat. De geschiedenis heeft dat genoegzaam bewezen. Mensen kunnen de wereld niet redden en dat hoeven zij gelukkig ook niet te doen. God zorgt voor Zijn eigen bezittingen en het voortbestaan ervan. Hij zal niet toelaten dat Zijn aarde verwoest wordt door mensen of machten, want Hij is nog het een en ander van plan. Het is zoals David destijds al zei: “De aarde is van de HEERE en al wat zij bevat, de wereld en wie er wonen. Want Híj heeft haar gegrondvest op de zeeën en haar vastgezet op de rivieren” (Ps. 24:1-2).
We hoeven ons dus geen enkele zorg te maken over het voortbestaan van deze aarde! Het komt goed, mensen, echt waar. Laat je dus niet bang maken door allerhande ‘profeten’ die het einde van de wereld voorspellen, tenzij we met z’n allen ingrijpen, ook al kost het een paar centen…

Al zijn wij dan in de Bijbelse betekenis van het woord geen ‘rentmeesters’ (meer), we hebben natuurlijk wel verantwoordelijkheden als mensen op deze aarde. En dat geldt voor overheden en individuen. Niet om ‘de aarde te redden’ ofzo, maar wel om naar behoren om te gaan met de aarde als onze woonplaats. Daarom: Leef je leven en houd voor zover mogelijk rekening met elkaar en met het milieu. We kunnen best wel het een en ander doen in en voor onze leefomgeving: bewust consumeren, afval scheiden, en noem maar op.
Kortom: milieuvriendelijk handelen is prima, maar laat je niet gek maken door het ‘klimaatgeloof’. Wees nuchter en gebruik je gezonde verstand. Als de Heere Jezus terugkomt, breekt op aarde - na een periode van loutering en reinigende oordelen - de grote wereldsabbat aan: rust, vrede en veiligheid. Wat een dag zal dat zijn!

En vergeet niet: onze grootste verantwoordelijkheid als gelovigen op deze aarde is de Heere te dienen en Zijn Woord uit te dragen. En dat alles in het kader van Gods plan in deze tijd waarin Zijn genade op een bijzondere wijze wordt geopenbaard! Zie daarvoor het artikel op pagina 18!