'Het Atlantische geloof'

'Het Atlantische geloof'

Het 'Atlantische geloof’ behelst het denken dat voortkomt uit de Koude Oorlog die officieel via diplomatie is beëindigd met een overeenkomst die in december 1989 op Malta werd beklonken door Michail Gorbatsjov en George Bush senior. De USSR werd gezien als het ‘communistische gevaar’ dat uit was op wereldheerschappij. Vandaar de diepgewortelde overtuiging dat het Westen één front moest vormen om dat gevaar te keren.

Nieuwe ‘Koude Oorlog’
De kop boven dit artikel is de titel van een essay van prof. Karel van Wolferen dat vorig jaar in De Groene verscheen. De Koude Oorlog is een term die de verhoudingen aanduidt zoals die er waren in de na-oorlogse tijd, tussen het communistische Oostblok (de USSR, e.a.) en het democratische Westen. En dus ook tussen de Noord Atlantische Verdrags Organisatie (NAVO) en het Warschaupact. In zijn essay schreef Van Wolferen dat “de Koude Oorlog via diplomatie is beëindigd, met een overeenkomst die in december 1989 op Malta werd beklonken door Michail Gorbatsjov en George Bush senior. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken James Baker was erin geslaagd Gorbatsjov de hereniging van Duitsland en de terugtrekking van de troepen van het Warschaupact te laten aanvaarden met de belofte dat de NAVO geen centimeter naar het oosten zou worden uitgebreid. Gorbatsjov beloofde op zijn beurt geen geweld te zullen gebruiken in Oost-Europa, waar de Russen alleen al in Oost-Duitsland zo’n 350.000 soldaten hadden gelegerd, in ruil voor de belofte van Bush dat Washington niet zou profiteren van een terugtrekking van het Rode Leger uit Oost-Europa. Bill Clinton negeerde deze toezeggingen toen hij, om puur electorale redenen, wilde pochen over een uitbreiding van de NAVO. In 1999 maakte hij de Tsjechische Republiek en Hongarije volwaardig lid, en tien jaar later kwamen daar nog eens negen landen bij, zodat het aantal NAVO-lidstaten op dat moment het dubbele was van het aantal tijdens de Koude Oorlog.

Van Wolferen betoogt dat het ‘Atlantische geloof’ nog springlevend is, niet in de laatste plaats vanwege de tendentieuze berichtgeving in de door Amerika geleide mainstream media. Stilaan is er weer een nieuwe koude oorlog ontstaan tegen een nieuwe vijand: Rusland, of wat officiëler: De Russische Federatie. Voor de Westerse ‘gelovigen’ is Poetin de kwade genius en wordt zijn toenadering tot China met argusogen gadegeslagen. Hij is er -volgens velen in het Westen- alleen maar op uit om zijn machtsgebied te vergroten. Obama zei tijdens de onlangs gehouden G7-top dat Poetin bezig was met een “noodlottige gedrevenheid de glorie van het Sovjet-rijk te herstellen.”
Als bewijs daarvoor wordt gewezen op ‘de Russische annexatie van de Krim’, zoals het in onze media wordt genoemd. Nou ja, annexatie… De Russische matrozen en soldaten waren er al, want de Russische marine gebruikte de Krim als basis voor zijn Zwarte-Zeevloot. Bovendien stemde de Russisch sprekende bevolking van de Krim bij een referendum vóór onafhankelijkheid van het regime in Kiev en vóór hereniging met Rusland. En dit was volkomen legitiem volgens de Duitse rechtsgeleerde en één van ’s werelds bekendste deskundigen op het gebied van Volkerenrecht en wetgeving, prof. dr. Karl Albrecht Schachtschneider: “Het zelfbeschikkingsrecht van de Krim burgers kan niet opgeheven worden door Volkenrechtelijke verdragen of de Oekraïense grondwet. De Krim heeft en had als autonome republiek het recht een eigen weg te kiezen, ook als dat afscheiding van Oekraïne betekent. De hulp die Rusland daarbij bood was legitiem en zeker geen schending van het Volkerenrecht”.

Wat Obama uiteraard niet zei, is dat de NAVO onder leiding van Amerika in de afgelopen decennia een enorme expansiedrift heeft gekend. En het is inmiddels duidelijk geworden dat Rusland dit niet langer laat geworden. Vladimir Poetin ergert zich groen en geel aan de hautaine houding van de VS en de listige uitbreiding van de NAVO in zijn richting: “Dit is tegen vroegere afspraken in!” 

Uitbreiding NAVO (Bron: dewaarheid.nu)

Hier in het Westen weet de goegemeente het zeker: “Poetin is een KGB-schurk, een gevaar voor de Europese veiligheid… Het evil empire is terug. We mogen geen prooi worden van de maniak Poetin'', zoals verwoord in tweets van kamerlid Louis Bontes, inmiddels persona non grata in Rusland. Het geeft weer hoe er door velen in het Westen over Poetin en Rusland wordt gedacht, hoewel er hier en daar ook voorzichtig andere gedachten te lezen zijn, zoals deze in Elsevier: 'Waarom Vladimir Poetin niet per se vijand van het Westen is'
De Koude Oorlog mag dan al weer jaren voorbij zijn, het wordt gaandeweg weer behoorlijk fris in de betrekkingen tussen Oost en West.

Oekraïne
In zijn boek The Grand Chessboard (Het Grote Schaakbord) waarschuwde voormalig veiligheidsadviseur van president Jimmy Carter en belangrijk geostrateeg Zbigniew Brezinski al in 1997 voor een te grote superioriteit van Eurazië (o.a. Rusland, China, India). Volgens hem zou de strijd om de wereldheerschappij op dat continent moet worden gevoerd. In deze zienswijze heeft Oekraïne als nieuwe onafhankelijke staat een spilfunctie omdat het simpelweg tussen de zich uitbreidende EU/NAVO en Rusland ligt. Het verlies van een onafhankelijk Oekraïne heeft onmiddellijke consequenties voor Centraal Europa (Bron: Trouw.nl).

Ziedaar de achtergrond van wat zich de laatste tijd in Oekraïne heeft afgespeeld. Nadat president Viktor Janoekovytsj had geweigerd een associatieovereenkomst met de Europese Unie te ondertekenen (nov. 2013) begon de ellende met de beruchte Euromaidan-rellen (zie update 1 onder dit artikel). Om kort te gaan: Janoekovytsj moest het veld ruimen. Poroshenko (rechts), werd de nieuwe president en Yatsenyuk de nieuwe premier. De laatste werd al geruime tijd vóór het uitbreken van de ‘revolutie’ door de Amerikanen als toekomstig leider genoemd. President Poroshenko wordt ook genoemd in de nieuwe 'moneygate', de zgn. Panama Papers. Internetmedium The Post Online schrijft daar o.a. over: "In de hoogtijdagen van de burgeroorlog in de Oost-Oekraïense regio Donbass zou de Oekraïense miljardair en president Petro Poroshenko zijn snoepconcern formeel hebben overgeheveld naar de Britse Kanaal-Eilanden... De bedoeling zou zijn geweest in augustus 2014 Poroshenko voor hoge belastingen te behoeden indien het bedrijf als Oekraïense onderneming zou worden verkocht... Het officiële Oekraïense anticorruptiebureau in Kiev heeft maandag laten weten geen onderzoek naar Poroshenko te beginnen op basis van de Panama Papers. Het bureau mag dat naar eigen zeggen niet, omdat Poroshenko staatshoofd is". Tja, het kan verkeren.

Staatsgreep
De Oostenrijke diplomaat Wolfgang Petritsch sprak in dit verband over een ‘staatsgreepachtige zet’. Anderen noemen het een regelrechte staatsgreep (hier, hier en hier), die volgens filmmaker Oliver Stone het werk van de CIA zou zijn. Poetin spreekt, volgens het NRC, ook van een coupe, uiteraard. En weggepromoveerde minister van BuZa, thans EU-commissaris Frans Timmermans, ziet weer geen staatsgreep in Kiev, uiteraard. Wel of geen staatsgreep, het is allemaal wel heel bijzonder wat er is gebeurd. Nota bene: de Amerikaanse investeringsbankier Natalia Jaresko werd in sneltreinvaart tot Oekraïens staatsburger genationaliseerd, zodat ze de nieuwe minister van Financiën in de regering van premier Yatsenyuk kon worden. En naast haar werd nog een investeringsbankier aangesteld als minister, de Litouwer Alvares Abromavicius. Hij werd de nieuwe minister van Handel en Economie en kreeg net als zijn Amerikaanse collega in ijltempo het Oekraïense staatsburgerschap! Hetzelfde gebeurde met de Georgiër Alexander Kvitashvili, die benoemd is tot minister van Gezondheidszorg. Zie hier en hier) Naar verluidt zouden in Oekraïne zelf ook geschikte kandidaten te vinden zijn voor deze posities. 


V.l.n.r. Abromavicius, Jaresko en Kvitashvili

In mei werd in Oost-Oekraïne de pro-Westerse oud-president van Georgië, Mikheil Saakasjvili, het Oekraïnse burgerschap gegeven en benoemd tot gouverneur van de regio Odessa, waar veel etnische Russen wonen. Koste wat kost wil de Amerikaanse elite haar invloed uitbreiden in het gebied rond Rusland. Volgens velen, vooral in Rusland, een regelrechte staatsgreep, geinitieerd door de VS (zie onderaan dit artikel Het Russische ‘geloof’). In ieder geval heeft het Westen boter op het hoofd!

Gevaar
Eén van de belangrijkste werktuigen in oorlogvoering is propaganda. Voor het Westen zijn Russische TV-zenders en andere media ‘propagandakanalen van Poetin’. Niemand zal dat willen ontkennen, maar laat ook niemand denken dat de Westerse media onafhankelijk, eerlijk nieuws brengen. Integendeel. Van Wolferen: “Er komen golven propaganda uit Washington waarin Poetin wordt afgeschilderd als iemand die eropuit zou zijn de Russische Federatie uit te breiden tot de grenzen van dat verdwenen rijk… Vandaar dat de Europeanen wordt wijs gemaakt dat Poetin diplomatie weigert, terwijl hij daar juist steeds op heeft aangedrongen.”
En omdat de Europeanen geen eigen militair apparaat hebben en dus ook weinig strategisch besef, zijn zij afhankelijk van de NAVO c.q. Amerika. Dat heeft er mede toe geleid dat de Europese lidstaten feitelijk instrumenten zijn geworden van het Amerikaanse militarisme. Van Wolferen:

“De Europeanen zijn vazallen geworden. Ze doen wat Amerika wil. Punt.”

Uit alles blijkt dat de Oekraïnecrisis dus veel meer is dan een regionaal conflict. Ten diepste gaat het om een gevecht tussen Oost en West, waarbij vooral Poetin in de Westerse media wordt neergezet als schurk. En dan gaat het niet alleen om de vermeende vrees voor uitbreiding van het Russische rijk, maar ook om andere zaken die de elite in het Westen (lees: de VS) niet welgevallig zijn. Er is sprake van een dubbele agenda.
De NAVO (lees: Amerika) breidt de troepenmacht op Europees grondgebied met gezwinde spoed uit en Rusland stelt zich daar steeds nadrukkelijker tegenover met militair machtsvertoon.
Ondertussen zitten de Europese burgers voorlopig met de gebakken peren (en die van Oekraïne trouwens ook). Zij zien dat hun leiders gedwee doen wat Amerika wil en plukken daar de wrange vruchten van: boycotten, sancties, e.d. En terwijl die sancties negatieve gevolgen hebben voor de Europese economie, zagen de Amerikanen hun export naar Rusland in 2014 met 6% toenemen (Bron: Deutsche Wirtschafts Nachrichten) en worden er ook dit jaar gewoon zaken gedaan met de Russen.

Wijsheid
De propagandaoorlog woedt voort. De vraag is niet wat de waarheid is, maar wat het beste uitkomt. En daarbij speelt geloof een grote rol. In het Westen is dat het ‘Atlantische geloof’ dat voortkomt uit een gevoel van superioriteit: wij zijn goed en zij zijn fout. Met als gevolg: wij moeten het goede verdedigen en het foute straffen. Nu gebeurt dat nog met woorden; het is te hopen dat deze woordenstrijd niet overgaat in een gewapende strijd, en de EU ten behoeve van de Europeanen eieren voor z’n geld kiest. Wat is wijsheid? Misschien dit: niet de vijandschap aanwakkeren, maar de diplomatieke weg (blijven) bewandelen. Wellicht dat koning Willem-Alexander, die eind april nog een staatsbezoek bracht aan Amerika, net als bij de Olympische Winterspelen in 2014 nog es een biertje kan gaan drinken met Poetin (wel samen met Maxima graag!). Kan hij gelijk even de hartelijke groeten overbrengen van Obama!

Het Russische ‘geloof’
Dit geloof staat, zoals te verwachten, lijnrecht tegenover het ‘Atlantische geloof’. In Trouw stond vorig jaar een artikel over de Russische denktank Izborsk. Om Vladimir Poetin te steunen, vormden twintig conservatieve experts en journalisten in 2012 in het west-Russische stadje Izborsk een denktank.
Zij vinden dat Rusland weer een ‘Euraziatische grootmacht’ moet worden, die de Amerikaanse expansiedrift moet stoppen en hun voortdurende inmenging in buitenlandse aangelegenheden moet tegengaan. Volgens hen zijn de VS met hun sancties uit op een economische recessie in Rusland, op een verlaging van het levenspeil, toenemende sociale onvrede en groeiend politiek protest. Dat willen de Amerikaanse geheime diensten uitbuiten om met behulp van de 'vijfde colonne' van oligarchen en hun intellectuele dienaren de politieke leiding van Rusland te vervangen. Vandaar hun staatsgreep in Oekraïne. Een paar van hun overwegingen:

  • In Kiev trekken de VS aan de touwtjes, Oekraïne is nu een Amerikaanse, anti-Russische satellietstaat.
  • De Russisch-sprekende bevolking van Oekraïne wordt bedreigd met uitroeiing.
  • De VS betalen ultranationalistische Oekraïense terroristen, om samen met islamisten in Rusland aanslagen te gaan plegen.
  • Rusland heeft verijdeld dat de VS en hun bondgenoten de Krim zouden bezetten en de bevolking uitmoorden.
  • De VS hebben een golf van russofobie de wereldmedia ingejaagd.
  • De VS en hun bondgenoten hebben een burgeroorlog ontketend met trekken van etnische genocide.
  • Sancties maken ons land sterker. Ze wrikken ons los uit het financiële systeem dat Rusland miljarden kost.

Bron: Trouw.nl

*) Update 1- 25 nov. 2015: 'Snipers op Maidanplein Kiev waren onderdeel false flag operatie'

Duizenden lezers gingen u voor. Ondersteun AMEN. Word ook abonnee!

Nieuw in de Morgenroodreeks

De Morgenroodboekjes komen uit in de Morgenroodreeks: een serie Bijbelstudieboekjes die sinds 1960 wordt uitgegeven. De in deze reeks verschenen boekjes zijn handzaam en praktisch en helpen je verder om de Bijbel beter te leren kennen.

"Zoon" in het Oude Testament - Een speurtocht naar de Naam van Gods Zoon

In Spreuken 30 wordt een vraag gesteld over God: "Hoe is Zijn Naam en hoe is de Naam van Zijn Zoon ...?" (vs. 4b). Wat bijzonder dat hier - circa 1000 jaar vóór Christus - ervan uitgegaan wordt dat God een Zoon heeft! Naast de vele Oudtestamentische verwijzingen naar de Persoon en het werk van Christus, wordt slechts in Spreuken, de Psalmen en het boek Jesaja naar Hem verwezen met het woord "Zoon". Aan de hand van deze teksten zoeken we naar het antwoord op de dubbele vraag uit het Spreukenboek. Het antwoord vinden we uiteindelijk in het Nieuwe Testament. Dat antwoord is verrassend!

Ook als e-book verkrijgbaar!

Meer info & bestellen 'Zoon'

Levend water

Water is de meest voorkomende vloeistof op aarde, een essentieel onderdeel van de natuur en noodzakelijk voor het (ontstaan van) leven.
In dit boekje gaat het niet zozeer over water als vloeistof, maar vooral over geestelijk water. Dat wil zeggen: water als aanduiding van waarachtig leven, voortkomend uit Gods Geest.
Daarnaast verwijst water ook naar Gods Woord, dat levend en krachtig is. Vandaar de titel van dit boekje: levend water.

Ook als e-book verkrijgbaar!

Meer info & bestellen 'Levend water'

Schatten uit Gods Woord - 4

De serie Schatten uit Gods Woord bevat boeken waarin allerlei Bijbelse onderwerpen worden behandeld. Deze onderwerpen kun je zien als schatten die je opgraaft vanuit Gods Woord. David zegt: "De woorden van de HEERE zijn reine woorden, als zilver gelouterd in een aarden smeltkroes, gezuiverd zevenmaal" (Ps. 12:7). Hij schrijft dit om daarmee de betrouwbaarheid van Gods woorden te onderstrepen. Zij staan wat dat betreft lijnrecht tegenover de woorden die trouweloze mensen spreken (zie vs. 2-5). Wat God zegt in Zijn Woord kun je zonder meer aannemen; Hij is immers Zelf de waarheid! Daarom is het zo de moeite waard om de Bijbel te lezen, te overdenken en te leren begrijpen. Daar word je wijs van!

Dit vierde deel bevat 22 hoofdstukken over even zoveel onderwerpen. 

Spreuken 3:13-15 zegt:
"Welzalig is de mens die wijsheid vindt,
de mens die inzicht verkrijgt, want
- haar opbrengst is beter dan de opbrengst van zilver en
- haar inkomen beter dan bewerkt goud,
- zij is kostbaarder dan robijnen.
Al jouw wensen zijn met haar niet te vergelijken".

Meer info & bestellen 'Schatten uit Gods Woord - 4'