Wat is een gelovige?

De Here Jezus zei eens: “Niet een ieder die tot mij zegt: Here, Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie doet de wil van de Vader die in de hemelen is. Velen zullen te dien dage zeggen: Here, Here, hebben wij niet in Uw naam geprofeteerd en in Uw naam boze geesten uitgedreven en in Uw naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hen openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers van de wetteloosheid.” (Matt. 7:21-23)

De mensen waarover de Heer hier spreekt zijn geen ongelovige Joden; geen mensen die met het geloof niets te maken wilden hebben. Nee, zij noemden Jezus hun Heer en zijn zelfs actief in de geloofsarbeid. Toch wordt van hen gezegd dat zij niet binnen mogen gaan in het Messiaanse Koninkrijk dat op aarde in Israël openbaar zal worden. De Here Jezus zegt tegen hen niet: “Ik heb u vroeger gekend, maar nu niet meer.” Nee, hij zegt: “Ik heb u nooit gekend!” Om welke reden mogen deze Joden Zijn Koninkrijk niet binnengaan? Omdat ze in hun geloofswerk niet de wil van de Vader deden.
Dit raakt de kern van de vraag. Wat is Zijn wil? Profeteren, geesten uitdrijven en krachten doen? Nee! We vinden in Johannes 6:28 en 29 het antwoord. Joden vragen Hem: “Wat moeten wij doen, opdat wij de werken van God mogen werken? Jezus antwoordde en zeide tot hen: Dit is het werk Gods, dat gij gelooft in Hem, die Hij gezonden heeft!”

Wat een duidelijke reactie. Het gaat dus om geloof. Als wij ons afvragen of gelovigen nog verloren kunnen gaan, moeten we eigenlijk eerst definiëren wat een gelovige is. Dat is niet per definitie iemand die een christelijke opvoeding genoot en die zich aansloot bij een kerk of een gemeente. Of iemand die belijdt dat God bestaat en dat er een hemel of een hel is. Dit laatste geloven de boze geesten ook en de apostel Jakobus voegt daaraan toe dat zij sidderen (Jak. 2:19).

In de Bijbelse betekenis van het woord is een gelovige iemand die, met oprecht berouw over zijn zonden, voor God heeft erkend een zondaar te zijn. Hij of zij heeft het offer van Jezus Christus aanvaard als het redmiddel voor de schuld die hij of zij had ten opzichte van God. Lees bijvoorbeeld eens Handelingen 10:43.

Kan zo'n gelovige nog verloren gaan?

De Bijbel geeft ook hierop het antwoord. Hoewel er meer Schriftplaatsen zijn, noemen we vier plaatsen waaruit blijkt dat dit onmogelijk is.

• Romeinen 8:37: want ik ben er zeker van dat niets ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods.
• Hebreeën 10:10: eens voor altijd geheiligd door het offer van het lichaam van Jezus Christus.
• Filipenzen1:6: God die een goed werk is begonnen zal dit tot het einde toe voortzetten.
• 2 Korintiërs 5:17: wie in Christus is, is een nieuwe schepping!

Het ‘niets kan ons scheiden’ houdt volgens Romeinen 8:38-39 in:

Dood, Leven, Engelen, Machten, Heden, Toekomst, Krachten, Hoogte, Diepte, Enige ander schepsel

In dit rijtje is alles inbegrepen wat invloed zou kunnen uitoefenen op ons geloof. Elke ervaring of begane zonde valt op een van deze zaken terug te voeren. Hoewel, laten we dit nooit vergeten: niets kan ons scheiden! Daarom kan de gelovige zich volkomen veilig weten in Christus.
Nu staan er in Romeinen 8: 31-39 ook vier vragen met een antwoord. Deze bieden nog meer licht op de zekerheid van het behoud.

Wie zal tegen ons zijn als God voor ons is?

Niemand: God heeft ons met Zijn Zoon alles gegeven!

Wie zal uitverkorenen Gods beschuldigen?

Niemand: God is het die ons rechtvaardigt, schuldeloos verklaart!

Wie veroordeelt?

Niemand: De opgestane Heer pleit voor ons!

Wie kan ons scheiden van de liefde van Christus?

Niets of niemand, want in alle dingen zijn wij meer dan overwinnaars in Hem!

Eens voor altijd geheiligd

Eens voor altijd geheiligd

Er zijn in Gods Woord enkele teksten die de uitdrukking ‘eens voor altijd’ bevatten. Dit wil zeggen: eens gebeurde iets dat altijd van kracht is! We lezen eerst Romeinen 6:10: “Want wat Zijn dood betreft is Hij (Christus) voor de zonde (macht van de zonde) eens voor altijd gestorven; wat Zijn leven betreft, leeft Hij voor God!” Wanneer wij geloven met Christus gestorven te zijn, zullen wij ook met Hem leven. Het offer dat Christus eens bracht is namelijk altijd van kracht. Zijn verlossing geldt altijd, zelfs al zouden wij dit loslaten of niet in overeenstemming hiermee wandelen. Zoals het bij God vaststaat dat Christus leeft voor Hem, zo moet dit ook voor ons vaststaan. Dit heeft tot gevolg dat wij de zonde niet langer laten regeren in ons leven, maar ons opstellen als nieuwe mensen, die voor God willen leven.

Wanneer wij geloven met Christus gestorven te zijn, zullen wij ook met Hem leven.

Nu bezien wij deze tekst: “ … want dit laatste (Zichzelf offeren) heeft Hij (Christus) eens voor altijd gedaan, toen Hij Zichzelf ten offer bracht.” (Hebr. 7:27) In bijvoorbeeld de Rooms-katholieke kerk moet dagelijks een offer worden gebracht in de eucharistie. Dit geloof leert dat Jezus dagelijks in het breken van brood en in het drinken van de wijn wordt geofferd voor de zonden. Echter, de tekst zegt dat Zijn eenmalig offer voor altijd van kracht is! Het is een volmaakt offer voor altijd.
Gods Woord staat boven elke leer en biedt gelukkig zekerheid, want wat staat er in het volgende Bijbelvers? Hij (Christus) is … “eens voor altijd binnengegaan in het heiligdom, waardoor Hij een eeuwige verlossing verwierf.” (Hebr. 9:12) Wat wil dit zeggen? Met Zijn eigen bloed is de Here Jezus de hemel binnengaan om Zich als plaatsvervangend offer aan de Vader te tonen. Dit bewerkt voor hen die dat geloven een altijddurende verlossing.
Paulus maakt in zijn brieven duidelijk dat wij deze verlossing als een geschenk van God mogen bezitten. Omdat deze verlossing in Christus is, kunnen wij daar voor eeuwig zeker van zijn!
Tot slot de vierde tekst. “Krachtens die wil (van God, gedaan door Christus opoffering) zijn wij (gelovigen in Christus) eens voor altijd geheiligd (apart gezet voor God om Hem te dienen) door het offer van het lichaam van Jezus Christus.” (Hebr.10:10)

Zelfs de Korintiërs, die echt niet bekend werden vanwege hun heilige wandel tot Gods eer, worden in 1 Korintiërs 1 ‘heiligen’ genoemd. Omdat zij voor God heiligen werden door hun geloof in het volmaakte offer van Jezus Christus. Hij offerde zich vrijwillig op en wilde de wil van God doen, waarmee Hij Zich een ware gelovige toonde! Gelovigen in Christus zijn eens en voor altijd geheiligd! Daar kunnen dagelijkse zonden geen verandering in brengen!

God maakt Zijn werk af

In Romeinen 8 spreekt Paulus over de absolute zekerheid dat niets ons kan scheiden van de liefde van God. De Filipenzen overtuigt hij ervan dat God het goede werk dat Hij begon in hun harten zal voortzetten tot de dag van Christus Jezus! Dat is de dag waarop wij met Christus zullen verschijnen in heerlijkheid, in Zijn wederkomst! (Fil. 1:6). Absolute zekerheid is, dat niets kan ons scheiden van Gods liefde. Absolute overtuiging is, dat God in ons Zijn werk zal voortzetten totdat Hij komt!

In 2 Korinthiërs 5:17 zegt Paulus: “Zo is dan wie in Christus is, een nieuwe schepping.” Deze schepping is uit God! Het tot geloof komen in Christus vergelijkt God met een geboorte, met een opnieuw geboren worden. God is de Schepper van ons leven en Hij is ook de Schepper van het nieuwe leven, dat door geloof ons deel wordt.
Kan een geboorte ongedaan worden gemaakt? Als iemand zou ontkennen een zoon van zijn vader te zijn, kan een DNA test bewijzen dat deze het toch is. Het bloed van de vader stroomt als het ware door zijn kind. Zo is het ook met de kinderen van de Vader. Als zij het leven van God ontvangen, kan dit niet meer ongedaan worden gemaakt. Zelfs al zouden zij Gods weg geheel loslaten.

Conclusie

Wij kunnen absoluut zeker zijn van ons behoud. Dit behoud kan ons nooit worden afgenomen. Ter illustratie dit verhaal.
Er was eens een man die, nadat hij tot bekering kwam, heel bang was dat hij de één of andere erge zonde zou begaan en daardoor toch verloren zou gaan. Met andere woorden, hij was bang dat hij toch nog zou kunnen verdrinken in zijn zonden! Hij ging eens naar een samenkomst en hoorde daar voorlezen: “Want gij zijt gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God.” (Kol. 3:3).
“Prijs de Heer”, riep deze man, “Wie heeft ooit gehoord dat een mens verdronk met zijn hoofd zover boven water.”