En dat zijn inderdaad bijzondere gebeurtenissen, hoewel ze in onze beleving vaak niet eens meer als zo opmerkelijk gezien worden, omdat de meesten van ons er al grotendeels vertrouwd mee zijn. Een groot gedeelte van de nu levende generatie groeit op met Europa en het bestaan van Israël, de Arabische wereld, etc. Maar bezien in het licht van de afgelopen tweeduizend jaar (of nog langer), is het wel degelijk een bijzonderheid te zien dát er een volk Israël is, dát oude bijbelse namen er plotseling weer zijn en dát we bijvoorbeeld met z'n allen met de Euro betalen.

De naam Europa

Europa of wat ermee te maken heeft, is dagelijks in het nieuws. En hoewel vele 'Europeanen' het ene Europa hoog in het vaandel hebben, is Europa doorgaans meer vanwege de onenigheid in het nieuws dan vanwege de eenheid. Toch is Europa er gekomen, bestaat het en probeert het zich zelfs overal mee te bemoeien.

De naam 'Europa' komt uit de Griekse mythologie. De Griekse 2-Euro munt toont een afbeelding die het verhaal van Europa vertelt. Daarop staat namelijk een stier afgebeeld met op zijn rug een jonge vrouw.
Volgens de Griekse mythologie leefde in het land van Tyrus en Sidon (ten noorden van het huidige Israël) de dochter van koning Agenor. Zij heette Europa.
In een droom zag zij twee vrouwen naar zich toe komen. Eén uit Azie en één uit het werelddeel dat wij bewonen en dat we nu kennen als 'Europa'. De vrouw uit Azië vertelde haar dat ze naar de oppergod Zeus zou moeten gaan.
De volgende dag kwam Zeus als stier vermomd. Europa vond de stier zo mooi dat ze op zijn rug ging zitten. Ze werd min of meer verleid door Zeus. Hij ontvoerde haar meteen naar het eiland Kreta, waar Zeus weer zijn normale gedaante (wat dat ook geweest mag zijn) aannam en het meisje Europa vraagt met hem te trouwen.
Het meisje vond het erg wat er gebeurd was en wilde het liefst terug. Maar er was voor haar geen weg terug. Aphrodite, de godin van de schoonheid, troostte haar en zei tot haar: '... omdat Zeus zoveel van je houdt, wil hij je naam onsterfelijk maken. Het vreemde werelddeel waar hij je naar toe heeft gebracht, heet vanaf nu Europa ...'

Israël

Wie de kaart van Europa als het ware op een wat grotere afstand bekijkt, ziet dat het tegen het Aziatische werelddeel aan ligt en ten noorden van het werelddeel Afrika. Als een soort middelpunt bevindt zich daartussenin Israël. De huidige staat Israël werd op 14 mei 1948 uitgeroepen door het 'Voorlopig bestuur' in die dagen. Aan het ontstaan van het moderne Israël was vanzelfsprekend al een proces vooraf gegaan.
Ruim vijftig jaar daarvoor had Theodor Herzl (1860-1904) zijn boek 'Der Judenstaat' geschreven. In 1897 riep hij het eerste zionistische congres bijeen. Het uiteindelijk resultaat daarvan was dat in 1948 de staat Israël werd uitgeroepen. Israël heeft sindsdien in de benarde omstandigheden bestaan en tot dusver standgehouden. Op 15 mei 1948, een dag na het uitroepen van de staat Israël, verlieten de Britse troepen het gebied, dat in de decennia daarvoor onder Brits bestuur had gestaan. Op diezelfde dag werd Israël al aangevallen door zeven Arabische landen. En de meesten van ons zijn bekend met hoe het verder met het land en volk gelopen is en in welke onrust het tot op heden geleefd heeft en leven moet.

Europa

In de eerste helft van de twintigste eeuw was ons werelddeel echter ook in beroering. De Russische revolutie, twee wereldoorlogen, met daartussen een zware economische crisis, zorgden voor enorme onrust binnen Europa.
Op 19 september 1946 doet Winston Churchill (1874-1965) tijdens een redevoering aan de universiteit van Zürich een oproep voor een soort 'Verenigde Staten van Europa’. Twee maanden later, op 17 december 1946 wordt de Unie van Europese Federalisten opgericht in Parijs. Hier zien we een belangrijk moment met betrekking tot de politieke vorming van Europa.
In 1950 stelt de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Robert Schuman voor, dat Frankrijk en Duitsland en alle Europese landen die wensen deel te nemen, de productie en het verbruik van kolen en staal samenvoegen. Hier kwam de zogenaamde 'Schuman-verklaring' uit voort, die op 3 juni van dat jaar wordt ondertekend door België, Frankrijk, Luxemburg, Italië, Duitsland en ... Nederland. Hier wordt iets zichtbaar van de economische vorming van Europa.

In 1995 telt de Europese Unie vijftien lidstaten en bereidt zij zich voor op de toetreding van dertien landen uit Oost- en Zuid-Europa. De uitbreiding van Europa vindt plaats in oostelijke richting.

De Euro

Sinds 1 januari 2002 betalen we officieel met de Euro. Deze munt is in ogen van velen een soort bevestiging van de eenheid die er binnen Europa is. Deze eenheid wordt overigens ook gesymboliseerd in de Europese vlag. Op deze vlag staat tegen een azuurblauwe achtergrond een sterrenkrans van twaalf geelgouden sterren.
Verschillende uitleggers hebben in de Bijbel gezocht naar twaalf sterren, en kwamen dan al gauw uit bij Openbaring 12:1 (Statenvertaling), waar sprake is van "een vrouw, bekleed met de zon; en de maan was onder haar voeten, en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren". Op zo'n manier de Bijbel uitleggen is echter de omgekeerde weg. Zoals we in het voorwoord al opmerkten, leidt dit soort uitleg tot een spectaculaire sfeer, waarbinnen de Bijbel wordt verklaard aan de hand van wat er om ons heen te zien is. Om de vervulling te kunnen zien in de wereldgebeurtenissen en allerlei ontwikkelingen is het toch nodig dat éérst gekeken wordt wat in de Bijbel zelf met bepaalde dingen bedoeld wordt. Dat geldt ook in het geval van Openbaring 12. Dit hoofdstuk moet niet verklaard worden aan de hand van het zien wapperen van de Europese vlag, maar aan de hand van de Schrift zelf. Wie zoekt, vindt dan al gauw Genesis 37:9 en 10, waar het gaat over de droom van Jozef, waarin hij de zon, de maan en elf sterren voor zich zag buigen. Met deze elf sterren werden zijn broers bedoeld (samen met Jozef, zijn er dus twaalf sterren). Zo zien we dat we met 'de vrouw' in Openbaring 12 bepaald worden bij Israël, dat uit de twaalf stammen bestaat, waarvan Jozef en zijn broeders de stamvaders waren.

Ten aanzien van de Europese vlag, is op de officiële website van de Europese Unie te lezen dat het aantal sterren onveranderlijk vastgesteld is op twaalf, omdat dit getal het symbool is van volmaaktheid en volledigheid. 'Verder', zo schrijft men, 'vormen de twaalf gouden sterren een cirkel, die de eenheid van de Europese volkeren voorstelt.'
Volmaaktheid, volledigheid en eenheid. Prachtige woorden voor het - in ogen van velen - gedrocht Europa. Op zich moet dit streven naar eenheid ons niet geheel onbekend voorkomen. Het streven komt overeen met wat we lezen in Genesis 11:6: "... en de HERE zeide: Zie, het is één volk en zij allen hebben één taal. Dit is het begin van hun streven; nu zal niets van wat zij denken te doen voor hen onuitvoerbaar zijn". Het zal u bekend zijn, dat het hier over Babel gaat, dat kort na de zondvloed ontstaan is.

Wel, in dit streven naar eenheid past ook de Euro. Evenals dat met Europa in het algemeen het geval was, geldt ook hier, dat de gemiddelde Europese burger niet echt zat te wachten op deze munt. Toch lijken politieke en economische krachten onder de oppervlakte zowel Europa als de Euro er te hebben 'doorgedrukt'. Hierbij werden alle middelen uit de kast getrokken om de inwoners van het (toen toekomende) Eurogebied enthousiast te maken. Spotjes, campagnes, acties, verzamelalbums, het kon niet op.
Die Euro is belangrijk; die moet voor eenheid zorgen. Evenals de munten vaak erg mooi zijn uitgevoerd en onder verzamelaars gewild zijn, nodigen ook de biljetten uit tot nadere bestudering.
De biljetten met hogere waarden tonen afbeeldingen van moderne bouwwerken. De overige biljetten bevatten echter Romeins aandoende afbeeldingen. Let wel, dat alle afbeeldingen op de biljetten niet-bestaande gebouwen laten zien, die wat hun bouw en ontwerp betreft echter wel hadden kunnen bestaan. Zo zien we dat met de Eurobiljetten de verbinding gelegd wordt tussen nu en de tijd van het oude Romeinse Rijk.

'De Euro is van ons allemaal ...', was de slogan waardoor men probeerde onze handen op elkaar te krijgen. Dit gemeenschappelijke karakter van deze munteenheid is niet iets nieuws, maar een herhaling van zetten. Dit kunnen we zien aan de hand van een voorbeeld uit de Bijbel. In Lucas wordt melding gemaakt van een stelletje spionnen dat naar de Here Jezus wordt toegestuurd om Hem door middel van een vraag in een val te laten lopen: "En zij vroegen Hem en zeiden: Meester, wij weten, dat Gij rechtuit spreekt en leert en niemand naar de ogen ziet, maar in waarheid de weg Gods leert; is het ons geoorloofd de keizer belasting te betalen of niet? Doch Hij doorzag hun sluwheid en zeide tot hen: Toont Mij een schelling; wiens beeldenaar en opschrift draagt hij? Zij zeiden: Van de keizer. En Hij zeide tot hen: Geeft dan de keizer wat des keizers is, en Gode wat Gods is" (hfdst. 20:21-25).
De schelling die hier aan onze Heiland getoond wordt draagt de beeldenaar en het opschrift van de keizer.1{1 Grieks: kaisar, als aanduiding van de Romeinse keizer, Ceasar; zie eventueel ook de Engelse King Jamesvertaling, die letterlijk Ceasar vermeldt.} Deze keizer was (vanzelfsprekend) de heerser over het gehele Romeinse Rijk. De betreffende schelling kon trouwens ook in het gehele Romeinse Rijk gebruikt worden! In het hele gebied waar de keizer van Rome, de Ceasar, heerste, was dit een geldig betaalmiddel. Wat opmerkelijk om dan te constateren dat we nu een soortgelijke situatie hebben, hoewel momenteel nog niet met de Euro in hetzelfde gebied als destijds betaald kan worden.
Daarvoor is het slechts wachten op het moment waarop ook Israël en Jeruzalem overheerst zullen worden door de tegenwoordige exponent van het Rijk van Rome. Overigens kon er in de tijd van de Here Jezus ook in een groot gedeelte van het tegenwoordige Irak met de Romeinse munt betaald worden. Sinds 63 voor Christus werd de oostelijke grens namelijk gevormd door de rivier de Eufraat in Irak, terwijl rond het einde van de eerste eeuw ook Mesopotamië (het gebied tussen de Eufraat en de Tigris) tot het Rijk behoorde (bovenstaande tekst komt voor een deel uit `De macht van Babel´ - Auteur H.B. Slagter – Everread Uitgevers – ISBN: 978-90-6694-250-9 – zie www.everread.nl)

EU-Verdrag

Inmiddels krijgt de Europese ´superstaat´ steeds meer gestalte, hoewel men dat woord in politieke kringen niet wel horen. In de nacht van 18 op 19 oktober hebben de Europese leiders in Lissabon (eindelijk) overeenstemming bereikt over het nieuwe Europese verdrag. Gebroederlijk sloeg men elkaar op de schouders en vriendelijk werd er gelachen in de richting van de verzamelde mondiale pers. Alsof er niets aan de hand is. Alsof dit verdrag met alle gemak van de wereld tot stand is gekomen.
Nota Bene: Ierland gaat zeker nog een referendum houden, maar als de 27 EU-landen de tekst geratificeerd hebben, kan het in januari 2009 in werking treden. De EU-leiders zullen het 'Verdrag van Lissabon' alvast op 13 december in de Portugese hoofdstad plechtig ondertekenen.

Daarmee heeft de Europese elite haar zin. Het kostte even wat moeite na de eerdere afwijzing van de grondwet door Frankrijk en Nederland, maar met veel list en aanzienlijk bedrog is het nu dan toch gelukt.
Zelden is zo duidelijk geworden dat de ´elite´ zich niets aantrekt van wat er onder het volk leeft en haar eigen plan trekt. Liegerij, bedriegerij, het maakt allemaal niet uit, als het doel maar wordt bereikt.

Tevreden

Volgens premier Balkenende is het EU-verdrag „een goed en nieuw verdrag, waar Nederland en Europa mee verder kunnen. Het is een wijzigingsverdrag en het hoofdstuk van de grondwet is afgesloten”, zei hij na de top. De premier stelde dat bijna alle Nederlandse wensen zijn vervuld. “Ik ben er blij mee, omdat het tegemoetkomt aan de zorgen van de burgers en aan onze inzet.”
Vice-premier Bos (PvdA) zei het verdrag “voluit” te zullen verdedigen, “niet alleen als vice-premier, maar ook als PvdA-leider”. “Dit is goed voor Nederland en voor Europa, het is geen grondwet, Europa wordt geen superstaat.”
De andere vice-premier Rouvoet (CU) benadrukte zijn tevredenheid over het feit dat grondwet, vlag en volkslied uit het verdrag werden geschrapt. “Destijds had Giscard d’Estaing het over een grondwet voor de Verenigde Staten van Europa. Dat ging veel te ver met ronkende teksten en een belangrijke rol voor symbolen als de vlag en het volkslied.”

Envelop vernieuwd, brief hetzelfde

Rouvoet is blij dat het niet zover gekomen is als Giscard d´Estaing destijds zei. Maar wat zegt deze eminance grise zelf eigenlijk over het nieuwe Verdrag?
Volgens de oud-president van Frankrijk, die in 2003 de basis legde voor de ingrijpende wijziging van het huishoudelijk reglement welke de Europese Unie de afgelopen jaren danig in beroering bracht, is de grondwet geenszins dood en begrvaen. Ook na de nachtelijke top van regeringsleiders van vorige maand staan de voorstellen om de Europese Unie doelmatiger, democratischer en daadkrachtiger te besturen nog recht overeind, meent hij.
“Qua inhoud zijn de voorstellen grotendeels onveranderd gebleven. Ze worden alleen op een andere manier gepresenteerd. De envelop is vernieuwd, de brief is dezelfde”, aldus de Fransman in Brussel na een bezoek aan het Europees Parlement.
De ex-voorzitter van de Europese Conventie, de breed samengestelde groep die het ontwerp opstelde voor de later zo omstreden Grondwet, is de zoveelste deskundige die het vernieuwende van het akkoord van de regeringsleiders van vorige maand nuanceert. Of anders gezegd: die het triomfalisme over de aangebrachte wijzigingen van onder andere de Nederlandse regering relativeert.
Alle destijds in de Europese Grondwet voorgestelde institutionele veranderingen zoals een vaste president van de EU, een coördinator voor het buitenlandbeleid en het afschaffen van vetorechten zijn recht overeind gebleven, constateerde Giscard d’Estaing in Brussel op een persconferentie.
Natuurlijk, er zijn door toedoen van de Europese top enkele elementen bij gekomen, zoals een gezamenlijke energiepolitiek, het uitzonderen van publieke diensten van de interne markt of het niet meer noemen van vrije concurrentie als doel.
Maar, aldus de herhaalde boodschap van de inmiddels 81-jarige Giscard, het tastte allemaal het wezen van de Europese Grondwet – die niet meer zo mag heten – niet aan.
Waarom dan al die moeite? “Om de Grondwet makkelijker aanvaard te krijgen”, luidde het even korte als duidelijke antwoord van Giscard.

Wat zeggen anderen?

Op http://www.openeurope.org.uk/events/ is te lezen wat andere Europese leiders c.q. politici zeggen over het Europese Verdrag. Over het algemeen is men het erover eens, dat het Verdrag niet anders is dan een andere naam voor Grondwet: “Het is in essentie hetzelfde voorstel als de oude grondwet” (EU-commisaris Margot Wallstrom, lid van de Europese Commissie in Svenska Dagbladet, 26 juni 2007).
Een door Labour geleide commissie van het Britse Lagerhuis concludeert in een op dinsdag 9 oktober j.l. gepubliceerd rapport: Het nieuwe EU-verdrag is 'grotendeels gelijk' aan de eerder in Franse en Nederlandse referenda verworpen Grondwet. Daarom moeten nu ook de Britten erover gaan stemmen in een referendum.

Grondwettelijke elementen ‘verborgen en vermomd’

Volgens het Deense EU-parlementslid Jens-Peter Bonde bevat het nieuwe EU-verdrag wel degelijk grondwettelijke elementen. Hoe is het mogelijk dat zoveel politici en de Raad van State het Europese hervormingsgedrag beschrijven als een 'nieuw verdrag zonder grondwettelijk karakter'? "De grondwettelijke elementen zijn helemaal niet geschrapt", aldus de Deen. In plaats daarvan zijn ze 'verborgen en vermomd', zoals recentelijk verklaard door Valéry Giscard d'Estaing, de geestelijke vader van de EU-Grondwet. "99% van de woorden zijn identiek, ze worden alleen anders gepresenteerd", aldus Giscard d'Estaing. Bonde zet daarom een aantal grondwettelijke elementen van het nieuwe verdrag op een rijtje:

* De herziene EU-grondwet gaat boven de Nederlandse Grondwet
De eerste versie van de EU-Grondwet sprak in heldere bewoordingen dat EU-Regels voorrang hebben op nationale wetgeving. Dit artikel wordt niet geschrapt. Het is alleen verschoven naar een voetnoot waardoor het moeilijker is gemaakt om het te vinden en te lezen. Maar als er een conflict is tussen een Nederlandse wet (of de Nederlandse Grondwet) en een Europese wet, dan zal de EU-wet prevaleren.

* De EU-symbolen zullen verder gaan
Het artikel over de Europese symbolen, zoals het gemeenschappelijke volkslied, de nationale dag, het motto, de vlag en de munt wordt geschrapt. In plaats daarvan wordt verklaard dat het gebruik van de EU-symbolen wordt gecontinueerd en het Europese Parlement heeft daarop geantwoord door te beslissen om het gebruik van de EU-symbolen te intensiveren. We zullen niet minder euro nationalisme krijgen. We zullen er juist meer van krijgen.

* Het Europees Parlement blijft vooral een adviesorgaan
De kern van een democratie is de mogelijkheid van verkiezingen, een nieuwe meerderheid te realiseren en nieuwe wetten te creëren. Deze kern ontbreekt in zowel de originele als de herziene grondwet. De Europese Commissie zal nog steeds het monopolie hebben om nieuwe wetten voor te stellen en de waarborg voor een Nederlandse Commissaris is vervallen.
De meeste wetten worden voorbereid in 3000 geheime werkgroepen van de Commissie en beslist in 300 andere geheime werkgroepen van de Raad. De gekozen leden van het parlement kunnen alleen amendementen voorstellen aan de niet-gekozen ambtenaren en ministers die zelf besluiten over de grote meerderheid van wetgeving.

* De EU Minister van Buitenlandse Zaken zal hetzelfde Ministerie hebben
De titel van de Minister van Buitenlandse Zaken wordt veranderd in Hoge Vertegenwoordiger voor het Gemeenschappelijk Buitenlands en Veiligheidsbeleid. Er is gekozen voor deze uitgebreide omschrijving om kranten toe te staan om de korte versie te gebruiken: Minister van Buitenlandse Zaken. Solana is voor deze functie benoemd, zonder te wachten op referenda in Frankrijk en Nederland. Hij zal verantwoordelijk zijn voor een uitgebreide buitenlandse portefeuille met een grotere diplomatieke dienst en een gezamenlijk defensiebeleid. Hij zal de Europese Unie vertegenwoordigen, samen met de nieuwe Gemeenschappelijke Voorzitter en de eerste minister (de voorzitter van de Commissie).

* De EU zal onderhandelen en afspraken maken met andere staten
De zeer belangrijke zin over het oprichten van de EU met rechtspersoonlijkheid blijft onveranderd. Dat betekent dat de Europese Unie zal onderhandelen en afspraken kan maken met alle andere staten in alle kwesties rondom EU zaken. Nederland en de andere lidstaten zullen grotendeels verdwijnen als staten die zelfstandig afspraken maken met andere staten. In goede en slechte tijden is dit het historische besluit om de EU als staat op te richten.

Superstaat

En zo zijn er nog veel meer zaken te noemen, die de beweringen van premier Balkenende c.s. finaal onderuit halen. Zoals gezegd, list en bedrog, ook van politici, die zich als christenen profileren. Daar ligt een groot probleem, want zouden christenen niet pal moeten staan voor de waarheid in plaats van zich mee te laten slepen in de leugen?
Hoe dan ook, we moeten nuchter zijn, het tij is niet te keren, ook al zouden christelijke politici alles doen om de waarheid hoog te houden. Zij zouden hun eigen graf graven, want in een wereld waarin de leugen regeert, wordt ´de waarheid in ongerechtigheid tenonder gehouden´.
Een superstaat Europa ligt in het verlengde van het oude Romeinse rijk, dat in de eindtijd zal herleven. Eén rijk, één keizer, één munt… En ja, volgens het profetisch Woord moeten deze dingen geschieden… maar wee degene, die eraan meewerkt!
Vergeet niet: uiteindelijk zal dat rijk zich, onder aanvoering van haar leider(s), opstellen tegen God en land en volk van Israël. En ook daarvan tekenen de contouren zich steeds scherper af in Europa, dat veel meer neigt naar de Arabische landen, dan naar Israël. Sommigen spreken in dit verband over Eurabië. Belangrijk om de ontwikkelingen als tekenen van de tijd nauwlettend te volgen!