Het antwoord op die vraag is twee-ledig: ja en nee. Het is maar net hoe je het bekijkt. Als je een gelovige bent in de God van de Bijbel, dan heb je een totaal ander uitgangspunt dan wanneer je Hem niet kent en Zijn Woord niet verstaat. Volgens Paulus is het zo dat mensen “… wandelen in de ijdelheid van hun denken, verduisterd in hun verstand, vervreemd van het leven Gods om de onwetendheid die in hen heerst” (Efe. 4:18).

Wie Jezus Christus niet kent als zijn of haar Verlosser en Heer, leeft “zonder hoop en zonder God in de wereld” (Efe. 2:12). Dat is dus niet alleen een ander uitgangspunt, maar geeft ook een heel andere toekomstverwachting.
Hoe je ´t ook wendt of keert, de Bijbel is een boek van hoop! Wie de Bijbel leest, zal ontdekken dat God, die de Schepper is, ook een plan heeft ontworpen (zie Jes. 46:9-10) en dat ook daadwerkelijk uitvoert. Niemand kan het ontstaan en bestaan van de wereld begrijpen en evenmin de wereldgeschiedenis verklaren zonder kennis te hebben van Gods Woord.
Je kunt je ook als gelovige best zorgen maken om de toestand en toekomst van deze wereld. De financiële crisis zoals die heden over de wereld gaat, kan wel degelijk impact hebben op je leven, werkgelegenheid, bestedingsruimte, etc. Maar… je hoeft er niet in om te komen. Want in alles geldt: de Here is nabij. En dat te weten, is een groot goed. Als gelovige mag je ervan verzekerd zijn dat de Here God altijd –wat er ook gebeurt- Zijn plannen volvoert, ook in je persoonlijk leven. De grootste gebeurtenis die op Gods toekomstprogramma staat is de wederkomst van Christus en in dat licht schrijft Paulus aan gelovigen: “Wanneer Christus verschijnt, Die ons leven is, zult ook gij met Hem in heerlijkheid verschijnen” (Kol. 3:4). Hoe donker het ook kan zijn, het licht van Gods beloften schijnt aan de horizon!

De mondiale problemen waarmee die nu als een grote dreiging boven het mensdom hangen kunnen in twee hoofdzaken worden samengevat: Het voortbestaan van de aarde en van de aardbewoners.

Het voortbestaan van de aarde

Het is al weer even geleden dat Al Gore de wereld een rampscenario voorhield in zijn film ´An Unconvenient Truth´ (Een ongemakkelijke waarheid). Velen werden bepaald bij de vermeende ondergang van de aarde die overspoeld dreigt te worden door water. Zij geloven inderdaad dat het verhaal van Gore de waarheid is. Inmiddels worden ook andere geluiden gehoord, zoals van de vooraanstaande Japanse klimaatwetenschapper Dr. Kiminori Itoh, lid van het VN-klimaatpanel IPCC, die zegt dat de angst voor Global Warming 'het ergste wetenschappelijke schandaal in de geschiedenis' is. 'Als de mensen achter de waarheid komen, zullen ze zich bedrogen voelen door de wetenschap en de wetenschappers.' (Lees verder op pag. 15).
Hoe het ook zij, velen maken zich zorgen. Onlangs hoorde ik op de radio iemand die voor de zekerheid alvast een geavanceerde opblaasboot en proviand op zijn zolder had geplaatst, voor het geval dat…

Nu kan er best iets gebeuren waardoor een ramp geboren wordt: hoog water, dijkdoorbraak, tsunami, we kennen het. Maar… dat de wereld hoe dan ook zal vergaan door het water is volgens de Bijbel ondenkbaar. Ooit was er de zondvloed en nadien heeft God plechtig beloofd dat de aarde nooit meer door water zal vergaan. Hij stelde als bevestiging de (regen)boog aan de hemel: “…mijn boog stel Ik in de wolken, opdat die tot een teken zij van het verbond tussen Mij en de aarde” (Gen. 9:13).
Wat dat betreft kunnen we dus gerust zijn! Bovendien, de aarde mag ook nog lang niet vergaan, want God wil nog het een en ander doen op deze aarde. Het laatste bijbelboek zegt dat bij de wederkomst van Christus de tegenstander gebonden zal worden, duizend jaren lang, terwijl Christus als Koning zal heersen. Deze aarde moet dus nog minimaal duizend jaar mee! Ach… geen CO₂ –uitstoot, smelten van poolkappen of welke andere milieudreiging dan ook kan de Almachtige verhinderen Zijn plannen te volvoeren. Zo simpel is het.

Het voortbestaan van de aardbewoners

“Volgens de beroemde econoom Paul Krugman zijn we op een zeer bijzonder punt in de wereldgeschiedenis aangekomen. Het exploiteren van de aarde begint de grenzen van het maximaal haalbare te bereiken. Hij krijgt bijval van het Wereld Natuurfonds, dat kort geleden stelde dat we in 2050 twee planeten Aarde nodig hebben om de economie van voldoende grondstoffen te kunnen voorzien. Het wordt fysiek namelijk onmogelijk de productie van fossiele en minerale grondstoffen in het tempo van de afgelopen decennia vol te blijven houden…
Voeg daarbij een groeiende wereldbevolking, hard op weg naar zeven miljard wereldburgers, die steeds welvarender wordt en daardoor meer en beter wil eten. Melk, boter en graanbergen zijn feiten uit een ver verleden. De recente voedselcrisis laat zien dat de rek er ook op dit gebied uit begint te raken. Het punt dat de wal het schip keert, komt op veel gebieden steeds dichterbij” (Bron: Effect).

Wel en wee

Voorwaar, ook hier is sprake van grote bedreigingen. Het is wel te begrijpen, dat mensen, politici, langzamerhand onrustig worden en zoeken naar wegen om tot oplossingen te komen. In 2009 zal veel over het ´wee´ gesproken worden. En hoe zit het met het ´wel´?
In één opzicht verandert er in 2009 niets: we hebben de Bijbel en we kunnen erin lezen. Laat me twee teksten mogen noemen:

Jeremia 42:6 “Hetzij goed, hetzij kwaad, naar de stem van de HERE, onze God, tot wie wij u zenden, zullen wij luisteren, opdat het ons wèl ga, wanneer wij naar de stem van de HERE, onze God, luisteren.”

2 Petrus 1:19 “En wij achten het profetische woord (daarom) des te vaster, en gij doet wèl, er acht op te geven als op een lamp, die schijnt in een duistere plaats, totdat de dag aanbreekt en de morgenster opgaat in uw harten.”

Er is een Goddelijk ´totdat´! Bijna niemand gelooft het nog, maar God houdt in het verborgene wel degelijk een oogje in het zeil. Hij waakt namelijk over Zijn Woord. Hij zal op het juiste moment ingrijpen in het (voort)bestaan van de aarde en haar bewoners. Dan zal Hij optreden in de persoon van Jezus Christus, de Here der heren en de Koning der koningen. En één ding is zeker: ook dit nieuwe jaar 2009 brengt ons weer een stapje dichter bij de vervulling van Zijn beloften! En daar kunnen we het ruimschoots mee doen.

Al de weg leidt mij mijn Heiland
Wat verlangt mijn ziel dan meer?
Zou ik immer aan Hem twijf´len
Die mij voortleidt, keer op keer.
Zoete troost en zaal´ge vrede
Heb ik steeds op Zijn bevel.
´k Weet: wát hier mij overkome,
Hij maakt alle dingen wel!
(Lied 5 – Joh. de Heer)