Deze heerschappij strekt zich door verschillende rijken heen uit naar de eindtijd ("voeten van ijzer en leem") en zal uitlopen op de regering van het beest (Openb. 13).
De Here Jezus verklaarde in Lucas 21:24, dat Jeruzalem door de heidenen vertrapt zou worden, "totdat de tijden der heidenen vervuld zijn". De laatste 'vertreding' der heilige stad zal plaatsvinden gedurende 42 maanden, d.i. 3½ jaar, in de laatste jaarweek van Daniël 9 in de eindtijd (zie Openb.11:2). Na de tijden der heidenen komt de 'tijd van Israël' (vgl. Dan. 7:23-27).

Nehemia

De terugkeer ondere Nehemia vond destijds plaats in de tijden der heidenen en was daarom ook slechts tijdelijk (de werkelijke, door God beloofde terugkeer (na de voorwaarden van Jeremia 29) vindt immers plaats nà de "tijden der heidenen", bij de wederkomst van Christus).
Tijdens en na die terugkeer voeren de heidenen de boventoon. Zij 'bepalen' de gang van zaken in Israël en de HERE God laat dit toe. Sterker nog: De Almachtige Zelf heeft hierin op bepaalde tijden Zijn hand!
Lees bijvoorbeeld Ezra 1:1 en 2, waar geschreven staat, dat God de Perzische koning Kores (een heiden!) het bevel gaf een huis voor Hem te bouwen in Jeruzalem! En een aantal jaren later moest Nehemia toestemming vragen aan de Perzische koning Artachsasta (een heiden dus!) om Jeruzalem te mogen herbouwen.
God liet deze terugkeer toe en werkte daar zelfs aan mee (vgl. Ezra 1:5), niet als vervulling van Zijn beloften of zoiets, maar om in het kader van Zijn plan met het Joodse volk tot Zijn doel te komen. De Messias moest naar Zijn Woord in de “volheid des tijds” (Gal. 4:4) geboren worden, en het verlossingswerk volbrengen. Toen dat gebeurd was, is er opnieuw een oordeel over het volk en de stad gekomen.

Zerubbabel

Men spreekt wel over de 'tempel van Ezra' of de 'tempel van Zerubbabel'. Zerubbabel (= zaad van Babel) was de Perzische stadhouder over de teruggekeerde ballingen, en voltooide de tempel. Echter… eigenlijk was het de tempel van Kores! Deze tempel blonk niet uit in schoonheid en in plaats van de ark bevond zich in het heiligdom een (gedenk)steen.
Antiochus IV (Epiphanes) was een wrede vorst (170 v. Chr.), die de Joden dwong tot het eten van varkensvlees, hetgeen volgens de Wet onrein was (vgl. Lev.11:7,8). Afvallige Joden gehoorzaamden hem en brachten hun eigen volksgenoten in het nauw, tot de dood toe. Hij roofde de toenmalige tempel leeg, verbood de Joodse eredienst en liet varkens offeren op het reukofferaltaar. Dat alles ter ere van Zeus, de oppergod der Grieken.

Herodes

Later heeft Herodes de Grote, om de Joden voor zich te winnen, besloten tot herbouw van de tempel. Herodes was een Idumeër (= Edomiet, afstameling van Esau). Zij waren geen Joden, doch zijn in 125 v. Chr. verslagen door Johannes Hyrkanus en werden gedwongen zich te laten besnijden en het Jodendom aan te nemen. Wat Herodes deed was herbouw en tegelijk nieuwbouw. De tempel werd steen voor steen afgebroken en opnieuw opgebouwd. Ook deze tempel is dus gebouwd door een heiden.

In de druk der tijden

Volgens Daniël 9:25 zou Jeruzalem een zekere tijd herbouwd blijven "in de druk der tijden". En zo is het geweest tot op de huidige dag. Jeruzalem ging gebukt onder allerlei vormen van vreemde overheersing. Na het Medo-Perzische rijk kwam het Griekse rijk en daarna heersten de Romeinen over Israël, enz.
De terugkeer onder Ezra en Nehemia was dus slechts ten dele. Waarschijnlijk zijn er zo'n 50.000 Joden teruggegaan. Na die terugkeer heeft de bevolking van het land eigenlijk alleen maar ellende gekend! Ook het herstel van de tempel en de stad was slechts tijdelijk. In het jaar 70 na Chr. werden zij door de Romeinse veldheer Titus verwoest. De inwoners werden ofwel gedood door het zwaard, ofwel verdreven en gevankelijk weggevoerd in de grote Diaspora (= verstrooiing).

En vandaag?

Ook de huidige terugkeer vond/vindt plaats in de tijden der heidenen, terwijl de periode van 70 weken nog niet is voleindigd. Israël wordt ook nu gedomineerd door heidenen! Het wordt bestreden en geholpen door heidenen. En onder druk van heidenen (de wereldgemeenschap / Amerika) en de omstandigheden wordt Israël gedwongen te onderhandelen met heidenen, ja zelfs met aartsvijanden, om vrede te bewerken.
Dit alles is een grote valstrik van de satan, die zich in de toekomst met beestachtige heerschappij (Openb. 13) zal storten op zijn prooi: Israël en Jeruzalem!
Er zal nog een keer een 'tempel' (2 Tess. 2, Openb. 11) verrijzen in Jeruzalem, althans een 'heilige plaats' (Matt. 24:15), waar de wetteloze zal plaatsnemen. Eerst als de Messias terugkeert, zal Hij een einde maken aan de heidense heerschappij, waarmee de tijden der heidenen voorbij zullen zijn (vgl. Dan. 2:34 e.v.). Dan zal de tijd aanbreken, dat Israël, als hoofd der volken, tot een lof en een sieraad van de HERE zal zijn!