De wijnstok en de ranken

De wijnstok en de ranken

amen 60 de wijstok & de ranken Johannes 15 wordt graag aangehaald bij onderwerpen over geestelijke vrucht, vruchtdragen, etc. Wie de ware Wijnstok is, mag duidelijk zijn, maar wie zijn de ranken?

Om te kunnen verstaan wie hier met de ranken bedoeld worden moeten wij eerst Terug naar het Oude Testament. In Jesaja 5 vinden we een lied over een wijngaard, met als verklaring in vers 7: "Welnu, de wijngaard van de HERE der heerscharen is het huis Israëls, en de mannen van Juda zijn de planten waarin Hij vreugde heeft...". De mannen van Juda zijn de 'planten', oftewel de wijnstokken, van wie de HERE vrucht verwachtte. Deze vrucht is echter niet gekomen.
Nog verder terug, in Genesis 49, komen we opnieuw terecht bij de wijnstok, c.q. de wijngaard, ook nu weer in verbinding met Juda.
Wij ontdekken in de laatste woorden van Jakob over Juda een profetie met betrekking tot de komende Messias. Hij zou komen om te heersen als Silo (vs. 10), en dan lezen wij in vers 11: "Hij zal zijn ezel aan de wijnstok binden en het jong zijner ezelin aan de wingerd...".
En inderdaad, vele jaren later kwam de 'Zoon van Juda' tot Zijn volk. Hij, die genoemd wordt de "Leeuw uit de stam Juda" kwam in vernedering te midden van Zijn volk, in de wijngaard... om vrucht te dragen voor God. Hoe letterlijk zijn deze woorden in vervulling gegaan toen de Here Jezus op een ezelsveulen naar Jeruzalem toog.

Nu terug naar het Johannesevangelie. In het eerste hoofdstuk lezen we: "Hij kwam tot het Zijne, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen. Doch allen die Hem hebben aangenomen, hun heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden..." (vs. 11,12).
Hij kwam tot het Zijne, nl. Israël, doch de Joden hebben Hem niet aangenomen, dat wil zeggen, niet allemaal. Velen waren (en bleven) ongelovig, hoewel de Here Jezus er door tekenen en wonderen alles aan deed om te laten zien, dat Hij de beloofde Messias was, de Redder van Zijn volk. Welnu, dat is de achtergrond van Johannes 15.
De Here Jezus is de ware Wijnstok, de ware Man van Juda. Hij is de Zoon, d.i. de Erfgenaam. Hij kwam in de Naam van de hemelse Vader om Zijn volk te verlossen (vgl. ook Matt. 21:33 ev., Gal. 4:4,5, Joh. 8:30-35). De Joden zijn de ranken, namelijk, degenen die met Hem verbonden waren, omdat zijn tot het uitverkoren volk behoorden. Zij waren "de Zijnen".
Echter, de Here God wilde, dat de Zijnen vrucht zouden dragen en daarvoor was het nodig, dat zij geloven. Dat ze wederom geboren zouden worden als kinderen van God (Joh. 3). En dat kon alleen in de verbinding met de Verlosser, de Here Jezus. En dán alleen, in een levende relatie met de Messias, zouden zij deel kunnen hebben aan de heilsbeloften voor Israël en vruchtdragen voor God.
Daarom klinkt ook een ernstige waarschuwing: "Wie in Mij niet blijft, is buitengeworpen..." (vgl. ook Joh. 3:18).
Anders gezegd: elke Israëliet is 'naar het vlees' verbonden met Christus, met God, als lid van het volk. Dat betekent echter niet dat hij 'automatisch' behouden is en vruchtbaar voor God. Dat kan alleen maar door het geloof (zie Hebr. 11:6!).

Later, na de uitstorting van de heilige Geest, houdt Petrus een toespraak tot het volk, de "mannen van Israël", zijn broeders naar het vlees. Hij roept hen op tot "berouw en bekering", en laat dat ook vergezeld gaan van een ernstige waarschuwing: "...en het zal geschieden, dat alle ziel, die naar deze profeet niet hoort, uit het volk zal worden uitgeroeid". Hij zegt dus precies hetzelfde als de Here Jezus, alleen in andere woorden. Petrus citeert overigens Mozes (vgl. Num. 15:30,31 en Deut. 18:15-19). Deze waarschuwing heeft steeds geklonken, ook in de bediening van de profeten. Telkens weer riepen zij het volk op tot bekering en geloof. Dat is immers de voorwaarde om deel te hebben aan het heil. Daarom zal er ook in de eindtijd, bij de terugverzameling van Israël, nog een oordeel moeten zijn (zie bijv. Ezech.20:36-38). Alleen de gelovige, die de stem van de Herder hoort en gehoorzaamt, kan vruchtdragen tot eer van God.

Zo zien we, dat Johannes 15 spreekt over de verhouding tussen de Here en Israël. We kunnen als gelovigen die behoren tot de Gemeente, het Lichaam van Christus, dit gedeelte dus niet zomaar op onszelf betrekken. Onze relatie met Christus is een andere. Wij zijn door genade behouden geworden, door het geloof, en dat is, Gode zij dank, een onvervreemdbaar bezit! Geen veroordeling meer (Rom. 8:1), niet bang zijn om 'uitgeworpen' te worden. Wij zijn gekocht en betaald! Maar als wij dat weten, ligt er ook voor ons in Johannes 15 natuurlijk wel een boodschap opgesloten. Alles wat geschreven is handelt weliswaar niet altijd over ons, het is wel voor ons geschreven tot onderwijzing, opbouwing, etc.
De bede van Paulus in Kolossenzen 1 is, dat de gelovigen vervuld mogen worden met de rechte kennis van Gods wil om... in alle goed werk vrucht te dragen. Dat kan niet in eigen kracht, maar alleen door de heilige Geest in gehoorzaamheid aan Zijn Woord.
Daarom: blijf in Hem, zoek voortdurend Zijn gemeenschap, want "zonder Mij kunt gij niets doen". Het is God, Die "om Zijn welbehagen zowel het willen als het werken in u werkt" (Fil. 2:13). Dat is vruchtdragen, tot eer en verheerlijking van God, onze hemelse Vader!

Duizenden lezers gingen u voor. Ondersteun AMEN. Word ook abonnee!

Nieuw in de Morgenroodreeks

De Morgenroodboekjes komen uit in de Morgenroodreeks: een serie Bijbelstudieboekjes die sinds 1960 wordt uitgegeven. De in deze reeks verschenen boekjes zijn handzaam en praktisch en helpen je verder om de Bijbel beter te leren kennen.

De sabbat

Onder christenen leven soms de volgende vragen: Is de zondag de sabbat van nu? Is het de bedoeling dat christenen de sabbat - van vrijdagavond tot zaterdagavond - vieren?

De Bijbel geeft de nodige informatie over de sabbat, die zich als zevende dag onderscheidt van de voorgaande zes door rust. Het is een dag aan de Heere toegewijd. Paulus schrijft dat deze dag voor het lichaam van Christus geen aanleiding mag zijn om elkaar te veroordelen "inzake eten of drinken, of op het punt van een feestdag, een nieuwe maan of de sabbatten" (Kol. 2:16).

De sabbat verwijst ook naar de grote toekomstige sabbat in Gods plan; geen periode van vierentwintig uur, maar één van duizend jaar. Israël en de volkeren mogen dan leven in vrede en rust.

Ook als e-book verkrijgbaar!

Meer info & bestellen 'De sabbat'

De richteren

De betekenis van hun namen met betrekking tot Christus

De richterentijd omvat een periode van circa vierhonderdvijftig jaar waarin zich allerlei bekende en minder bekende gebeurtenissen afspeelden. Vaak zijn deze geschiedenissen een schaduwbeeld van Gods handelen met Israël. In dit boekje wordt aan sommige daarvan aandacht besteed, maar gaat het vooral om de betekenissen van de namen van de richteren. Deze namen wijzen naar de Persoon van de Heere Jezus Christus en diverse facetten van Zijn verlossingswerk met betrekking tot Israël.

Ook als e-book verkrijgbaar!

Meer info & bestellen 'De richteren'

Schatten uit Gods Woord - 4

De serie Schatten uit Gods Woord bevat boeken waarin allerlei Bijbelse onderwerpen worden behandeld. Deze onderwerpen kun je zien als schatten die je opgraaft vanuit Gods Woord. David zegt: "De woorden van de HEERE zijn reine woorden, als zilver gelouterd in een aarden smeltkroes, gezuiverd zevenmaal" (Ps. 12:7). Hij schrijft dit om daarmee de betrouwbaarheid van Gods woorden te onderstrepen. Zij staan wat dat betreft lijnrecht tegenover de woorden die trouweloze mensen spreken (zie vs. 2-5). Wat God zegt in Zijn Woord kun je zonder meer aannemen; Hij is immers Zelf de waarheid! Daarom is het zo de moeite waard om de Bijbel te lezen, te overdenken en te leren begrijpen. Daar word je wijs van!

Dit vierde deel bevat 22 hoofdstukken over even zoveel onderwerpen. 

Spreuken 3:13-15 zegt:
"Welzalig is de mens die wijsheid vindt,
de mens die inzicht verkrijgt, want
- haar opbrengst is beter dan de opbrengst van zilver en
- haar inkomen beter dan bewerkt goud,
- zij is kostbaarder dan robijnen.
Al jouw wensen zijn met haar niet te vergelijken".

Meer info & bestellen 'Schatten uit Gods Woord - 4'