De journalisten die in dit boek aan het woord komen, hebben een gezamenlijke zorg, constateert Arnold Karskens, namelijk dat de onafhankelijke journalistiek in deze tijd zwaar onder druk staat. Oorzaken zijn onder meer de oprukkende commercie, bezuinigingen op de redactiebudgetten, bemoeizuchtige voorlichters, valse inlichtingendiensten, indoctrinerende denktanks, redactionele lafheid en serieuze terreurdreigingen.
In een interview met De Volkskrant noemt Karskens zichzelf de beste oorlogsverslaggever van Nederland: “In dit kleinburgerlijke land mag je dat niet zeggen, maar het is wel zo. Niemand anders heeft 35 jaar lang oorlogen verslagen en er zo veel over gepubliceerd. Ik heb nooit embedded gewerkt, niet aan de leiband van het leger gelopen. Als je dat wel doet, raak je afhankelijk en kun je moeilijk alleen op pad. Het is ook principieel fout je te laten censureren door de organisatie die je moet controleren”. 

Journaal
Karskens: “Het NOS Journaal is, afgewogen tegen het budget, het slechtste journalistieke programma. Ver beneden de maat. Ze zijn doorgeefluik voor nieuws uit Den Haag, Brussel en Washington. Veel NOS’ers worden later voorlichter, ze likken zich in bij de macht. Niets ten nadele van sommige correspondenten, maar de redactie is niet goed. Daar zijn ze meer ambtenaar dan journalist”.
Op internet heeft Karskens z’n eigen website ArnoldKarskens.nl en een eigen ‘krant’: The KarskensTimes – Journalist van het volk. Bron: irmaschiffers2014.wordpress.com