Bijbelmagazine
Midden-Oosten
Het profetisch Woord laat zien, dat de eindtijdgeschiedenis zich afspeelt in en om Israël, in het Midden-Oosten. Volgens Zacharia 12 en 14 komen de legers der volkeren bij en zelfs in Jeruzalem terecht. Nadat de stad is ingenomen zal “…de HEERE uittrekken en tegen die heidenvolken strijden”. Dat betekent voor die verzamelde volken een gevoelige nederlaag! Dat is uiteraard zeer vernederend en een reactie kan dan ook niet uitblijven. In hun boosheid zoeken zij naar mogelijkheden voor een vergeldingsactie.
Natuurlijk zullen de gebeurtenissen in en om Israël in die dagen door de hele wereld gevolgd worden. CNN en andere media zullen het waarschijnlijk weer erg druk krijgen! Hoe het allemaal precies in z’n werk zal gaan, kunnen we nog niet zeggen, maar één ding is duidelijk: de naties die zich, getuige Zacharia´s profetie, verenigd hadden rond Jeruzalem zijn 'afgegaan' en men weet, dat de Heere Jezus gekomen is om Zijn koningschap op aarde te vestigen in en vanuit de stad van God (zie Openb. 11:17-18). Er moet dus iets bedacht worden om het –in hun ogen– dreigende gevaar af te wenden.
Opstand
Psalm 2 laat ons zien wat er zal gebeuren en geeft ons, samen met het boek Openbaring, inzicht in de afloop van de opstand tegen de HEERE.
De vraag in vers 1: "Waarom woelen de heidenvolken en bedenken de volken wat zonder inhoud is?"
wordt eigenlijk niet eens beantwoord. David gaat direct verder en leert ons dan wat dat woelen en bedenken inhoudt. ´Zonder inhoud´ wordt ook wel vertaald met ´ijdelheid´. Wij weten wel wat dat is. IJdelheid is: niets! IJdelheid stelt niets voor... vandaar: zonder inhoud. Het kan op z’n hoogst leiden tot verderf en verwoesting. Hetgeen men bedenkt, ziet er misschien indrukwekkend uit, maar het zal leiden tot dood en verderf. Want van die machtige volken, van dat ijdele denken blijft helemaal niets over. De Heere God haalt er een streep door! Hij verbreekt de raad van de volkeren, zegt Psalm 33:10 en 11.
"De koningen van de aarde stellen zich op...", zegt vers 2. Deze psalm is, zou je kunnen zeggen, het boek Openbaring in een notendop. De uitdrukking "koningen van de aarde" komt 9 keer voor in het laatste Bijbelboek. Dat opstellen kan ook gezien worden als een militaire actie. Sommige vertalingen gebruiken het woord ´slagorde´. Kennelijk achten de leiders zich nog niet geheel verslagen en verzamelen zij hun (militaire) materieel om snode plannen uit te voeren.
De legerorden van Israël hebben zich ook herhaaldelijk opgesteld. Bijvoorbeeld tegenover de Filistijnen (1 Sam. 17). Aan het hoofd van de Filistijnen stond die machtige reus Goliath en aan het hoofd van Israël stond die ‘kleine’ David. En David overwon! Wat die reus deed was ijdel, zonder inhoud.
Zich op deze manier opstellen, wijst dus op een ‘treffen’, een militaire confrontatie. En het zijn niet een paar koningen, maar: de koningen van de aarde. Zij stellen zich op, zij ordenen zich. Zij brengen zich kennelijk in gereedheid om tot de aanval over te gaan, want waarvoor stelt men zich anders in slagorde op? 
Nu is het zo, dat het militaire potentieel van de koningen der aarde zeer wel indrukwekkend genoemd mag worden. Geregeld vinden er militaire parades plaats, waar de generaals hun manschappen en materieel tentoonspreiden. Ook tijdens oorlogen en militaire interventies wordt dikwijls geschermd met de kwaliteit van het geavanceerde wapentuig, van geweren en mitrailleurs tot korte- en langeafstandsraketten. Op tv zien we tijdens oorlogsacties geregeld gebouwen uit elkaar spatten, etc. En het leidt allemaal tot dood en verderf!
Hoe indrukwekkend en afschrikwekkend het wapenarsenaal van de koningen der aarde ook is, voor de Schepper van hemelen en aarde betekent het… niets!
Er is slechts één Goddelijk machtswoord voor nodig om alles in één klap te vernietigen en dus onbruikbaar te maken. Als het gaat om de schepping lezen wij in Psalm 33: “Laat heel de aarde voor de HEERE vrezen, laat alle bewoners van de wereld bevreesd zijn voor Hem. Want Hij spreekt en het is er, Hij gebiedt en het staat er” (vs. 8-9). Daarom zal ook de opstelling in slagorde een ijdele onderneming blijken te zijn.
Als God het genoeg vindt, grijpt Hij in!
Vers 2 vervolgt met: "...en de vorsten spannen samen...". Het woord ‘samenspannen’ kan ook weergegeven worden met: samen vergaderen of beraadslagen. Het feit, dat vorsten c.q. machthebbers samen vergaderen is in onze tijd bijna aan de orde van de dag. Regelmatig vinden er zgn. topconferenties plaats, waarbij de groten der aarde rond de tafel geschaard zijn om belangrijke vraagstukken te bespreken. Hoe dat straks allemaal precies in z’n werk gaat, is nu nog niet te zeggen. Het is dan ook niet de bedoeling ons over te geven aan allerlei speculaties. Maar het zou toch heel goed kunnen zijn, dat er in de toekomst zo’n topconferentie zal worden georganiseerd, misschien wel onder auspiciën van de Verenigde Naties. In ieder geval zal er op hoog niveau overleg gevoerd worden. In een slotverklaring zullen de plannen bekendgemaakt worden, ten overstaan van talloze journalisten met hun camera’s en microfoons. Een coalitie van volkeren zal in actie komen. "…tegen de HEERE en tegen Zijn Gezalfde..."
Het klinkt ons vandaag misschien nog vreemd in de oren, maar het kan dus wel degelijk zo zijn, dat er door de leiders der wereld een vergadering gehouden worden, waarin men zich bezighoudt met de vraag wat zij aan moeten met die Koning Jezus, die in Jeruzalem is en hen zo’n pijnlijke nederlaag heeft bezorgd.
Zeker is dat Psalm 2 duidelijk zegt, dat de wereldleiders zich voorbereiden om in opstand te komen tegen de HEERE, tegen de Gezalfde, oftewel: de Christus!
De uitkomst van dit topoverleg wordt ook nog nader verklaard in het doel van de missie: "Laten wij hun banden verscheuren en hun touwen van ons werpen!"
Anders gezegd: laten wij ons ontdoen van de (dreigende) overheersing van de Messias. Ongetwijfeld zal dit doel met zoveel woorden omschreven zijn in het slotcommuniqué na de laatste vergadering. Immers, elke topconferentie eindigt toch met zo’n verklaring? De grote vraag is nu of zij hun doel zullen bereiken...
